نقش نمادهاي گردشگري در توسعۀ نواحي روستايي (مطالعه موردي: باغ تاريخي نشاط روستاي تقي‌آباد)

هدف: هدف از تحقيق حاضر بررسي نقش نمادهاي گردشگري و نقش موقعيت گردشگري باغ نشاط (به عنوان يك اثر شاخص تاريخي فرهنگي) در توسعۀ روستاي تقي‌آباد شهرستان فيروزه مي‌باشد. روش: روش تحقيق پژوهش، توصيفي تحليلي است. اطلاعات تحقيق از طريق منابع اسنادي و مطالعات پيمايشي به دست آمده است. بر اين اساس، با توجه به جامعۀ آماري كه حدوداً 20000 نفر را شامل مي‌شود، نمونه‌گيري تصادفي به عمل آمده و تعداد 250 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه با توجه به مقدار ضريب كاي اسكوار (424/15) كه در سطح خطاي كم‌تر از 01/0 معني‌دار است، مي‌توان با اطمينان 99/0 درصد گفت كه ارزيابي پاسخ‌گويان از آثار گردشگري در سه حوزۀ اجتماعي، اقتصادي و كالبدي متفاوت است. طبق نتايج، آثار كالبدي گردشگري (12/2) در منطقۀ مورد مطالعه موثرتر از آثار اجتماعي– فرهنگي (93/1) و اقتصادي (94/1) است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه مرمت و احياي باغ نشاط مي‌تواند به عنوان نماد و برند گردشگري منطقه نقش مهمي در توسعۀ روستاي تقي‌آباد در زمينه‌هاي مختلف اقتصادي، فرهنگي و كالبدي داشته باشد. محدوديت و راه‌برد: متكي‌بودن اعداد به نظرات پاسخ‌دهنده و يك‌دست‌نبودن پاسخ‌ها و عدم ادبيات موضوع قوي از محدوديت‌هاي اين تحقيق مي‌باشد. راه‌كارهاي عملي: نياز است تا از ابزارهاي ثبت در صنعت گردشگري روستايي استفاده شده و در ارتباط با توسعۀ مناطق، ابزارهاي گردشگري آن كاملاً مشخص شود. اصالت و ارزش: كاربرد اين مقاله براي برنامه‌ريزان صنعت گردشگري و حفظ ميراث فرهنگي است تا ضمن احيا و حفظ آثار ملي به رونق صنعت گردشگري و توسعۀ روستايي منجر شود.