تبيين عوامل موثر بر تمايل به ماندن در روستا در ميان دانشجويان روستايي

هدف: هدف اين پژوهش، شناسايي عواملي است كه نيت دانشجويان روستايي را براي سكونت و يا ماندن در روستا تحت تاثير قرار مي‌دهد. روش: جامعۀ آماري اين پژوهش دانشجويان روستايي دانشگاه رامين خوزستان بودند كه تعداد 420 نفر از آن ها به روش نمونه‌گيري سهميه اي تصادفي ساده انتخاب و براساس جدول كرجسي و مورگان نمونه اي 200 نفري از دانشجويان گزينش شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخت بود. روايي پرسش‌نامه براساس نظر اعضاي هيات علمي دانشگاه رامين خوزستان و پايايي پرسش‌نامه با استفاده از آزمون آلفا كرونباخ (85/7-0/0) تاييد شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، متغيرهاي تصوير روستا، نگرش، هنجار ذهني و كنترل رفتاري درك‌شده 58 درصد از تغييرات تمايل و متغيرهاي ارزش درك شده و احساس تعلق 52 درصد از تغييرات رضامندي از سكونت روستايي را تبيين كردند. محدوديت‌ها: از محدوديت ها و مشكلات اين پژوهش مي توان به زمان‌بربودن توزيع و جمع‌آوري پرسش‌نامه و دشواربودن تكميل پرسش‌نامه اشاره كرد. راهكارهاي عملي: در نهايت، با توجه به يافته‌هاي تحقيق جهت كاهش ميزان مهاجرت دانشجويان روستايي پيشنهادهايي ارائه شده است. به طور خاص با توجه به تاثير چهار متغير تصوير روستا، نگرش، هنجار ذهني و كنترل رفتاري بر نيت ماندن، پيشنهاد مي‌شود از طريق بهبود اين چهار عامل به طرق مختلف از جمله توجه به مزاياي و زيبايي‌هاي زندگي روستايي به طرق مختلف از جمله رسانه‌هاي تلويزيوني گرايش دانشجويان را نسبت به ماندن در روستاها افزايش داد. اصالت و ارزش: اگرچه مطالعات بسياري به بررسي عوامل موثر بر نيت مهاجرت و يا عدم مهاجرت در ميان گروه‌هاي مختلف روستاييان از جمله كارگران و جوانان روستايي در كشورهاي مختلف پرداخته‌اند، در ايران مطالعات چنداني در اين رابطه صورت نگرفته است. از اين رو، تحقيق حاضر سعي دارد عوامل موثر بر ماندگاري و سكونت در روستا را در ميان دانشجويان روستايي مورد بررسي قرار دهد.