مقايسه ي آزمايشگاهي مقدار ريزنشت كرونالي كلتوزول، آمالگام، گلاس آينومر و (mineral trioxide aggregate) root mta (ساخت ايران) به عنوان اريفيس پلاگ در دندان هاي اندو شده

بيان مساله: چون فرض بر اين است، كه مواد پر كننده ي كانال در برابر نفوذ بزاق، مواد آلوده كننده و ريزجانداران (ميكروارگانيسم ها) مقاومت ندارد، پيشنهاد مي شود از موادي ديگر بر روي مواد پركننده ي كانال در ناحيه ي مدخل كانال ها، به عنوان اَُريفيس پلاگ استفاده و سد كرونالي محكم در برابر ريزنشت ايجاد شود تا محتويات كانال در برابر ريزنشت قرار نگيرد. هدف: هدف از اين بررسي، مقايسه ي ميان مقاومت چند ماده ي مورد استفاده، به عنوان اَُريفيس پلاگ در مقدار ريزنشت كرونالي بوده است. مواد و روش: پس از انجام پاكسازي و شكل دهي كامل، پر كردگي كانال به طور معمول بر روي 86 دندان كشيده شده ي تك ريشه اي و تك كانال انسان انجام شد. سه ميلي متر از گوتاپركاي اريفيس كانال برداشته و به وسيله ي mta، كلتوزول، آمالگام و گلاس آينومر جايگزين شد. پس از به كار بردن جوهر هندي و مراحل شفاف سازي، ميانگين مقدار نفوذ خطي جوهر در همه ي نمونه ها محاسبه شد و داده ها به وسيله ي آزمون anova و post hoc test ارزيابي شدند. يافته ها: نتايج نشان داد، كه بيشترين ميزان ريزنشت به گروه آزمايشي گلاس آينومر و سپس، به ترتيب آمالگام، كلتوزول و كمترين ميزان ريزنشت به گروه آزمايشي mta مربوط بود. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين بررسي نشان داد، كه هر چند گلاس اينومر قادر به كاهش ريزنشت نبوده، اما سه ماده ي ديگر به كار رفته (آمالگام، كلتوزول و mta)، قادر به كاهش مقدار ريزنشت تاجي هستند، اما هيچ يك از مواد، نتوانستند به طور كامل از ريزنشت جلوگيري كنند. بنابراين، كاربرد باليني اريفيس پلاگ براي كاهش ريزنشت تاجي، كه يكي از مهم ترين دلايل عدم موفقيت است، پيشنهاد مي گردد.