اثربخشي آموزش مجازي بر تربيت باورهاي ديني كودكان

ورود فناوري به عرصه اطلاعات و ارتباطات تمام ابعاد زندگي بشري را متحول نموده تا جايي كه انتقال داده هاي آموزشي با پذيرش رويكرد مدرن و حذف نمودن بسياري از محدوديت هاي معمول در آموزش فيزيكي، به صورت الكترونيكي و از طريق محيط مجازي ارائه مي گردد. بدين ترتيب، تحقيق حاضر تأثير آموزش مجازي در بيان مفاهيم ديني براي كودكان را مورد تحليل قرار داده و تأثير آن بر باورهاي ديني گروه پيش گفته را مورد ارزيابي قرار داده است. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه چهارسطحي برگرفته از پرسشنامه باورهاي ديني گلاك و استارك بوده كه ميان 82 نفر از والدين فرزندان 12 - 7 سال كاركنان شاغل در نيروي انتظامي استان چهارمحال و بختياري تقسيم گرديد. اجراي اين پژوهش با اتخاذ روش توصيفي - ارزشيابي، به صورت نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون - پس آزمون بوده و جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار استنباطي شامل آزمون T همبسته استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد مؤلفه هاي نگرش و اعتقادات ديني، اطلاعات ديني، اعمال و تجارب ديني از سوي فرزندان ارتقاي بسزايي نسبت به قبل از برگزاري آموزش مجازي داشته است؛ اما اين روش آموزشي تأثيري بر انجام فرائض - واجبات - و ترك محرمات ديني نداشته است.