Title of article :
تاثير گروه همتايان در ارتقاي وضعيت سلامت جسمي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس
Author/Authors :
اشك تراب, طاهره دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران , جديد ميلاني, مريم دانشگاه شاهد تهران , عابد سعيدي, ژيلا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران , علوي مجد, حميد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران
Abstract :
چكيده زمينه و هدف: بيماري مولتيپل اسكلروزيس (ام اس)، داراي علايم ناخوشايند و غير قابل پيش بيني و همراه با افزايش سطح ناتواني جسمي است. بنابراين نياز به برنامه هاي ارتقاي سلامت مي باشد. گروه هاي همتا از جمله گروه هايي هستند كه در ارتقاي سلامتي نقش دارند و پژوهش حاضر تاثير گروه همتايان در ارتقاي سلامت جسمي بيماران مبتلا به ام اس را بررسي مي كند. روش بررسي: پژوهش حاضر يك پژوهش نيمه تجربي قبل و بعد مي باشد كه در محل انجمن ام اس شهر تهران در سال 89 انجام شد. اين پژوهش برروي 33 بيمار مبتلا به ام اس، در سه گروه حمايتي همتا( 10 نفر درگروه مردان، 11 نفر در گروه زنان و 12 نفر در گروه مختلط زن و مرد) به مدت 8 جلسه به صورت هفتگي 2 ساعت انجام شده است. ابزار پژوهش بخش سلامت جسمي «سياهه كيفيت زندگي در بيماري ام اس» با 78 عبارت و ضريب آلفاي كرونباخ 93/0 بود كه در چهار مرحله قبل از مداخله، يك هفته بعد، پايان مداخله و يك ماه بعد از تشكيل گروه توسط نمونه هاي پژوهش تكميل گرديد. يافته ها : نتايج نشان داد شركت در گروه همتايان، سبب ارتقاي وضعيت سلامت جسمي در زمان پايان مداخله شده(001/0P?) و در هر سه گروه همتاي بيماران مبتلا به ام اس، اختلاف وضعيت سلامت جسمي در زمان هاي مختلف، قبل از تشكيل گروه تا يك ماه بعد از پايان آن به لحاظ آماري معني دار بود(001/0P?) . اين اختلاف به صورت افزايش ميانگين نمرات سلامت جسمي از زمان شروع مداخله تا پايان مداخله و سپس كاهش آن تا يك ماه بعد از پايان مداخله است. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد گروه همتايان مي تواند سبب ارتقاي سطح سلامت جسمي بيماران مبتلا به ام اس گردد. بنابراين مي توان با بهره بردن از گروه همتايان، سطح كيفيت مراقبت از بيماران مبتلا به ام اس در جامعه را ارتقا داد كه در نهايت ارتقاي كيفيت زندگي بيماران را به دنبال دارد.
Farsi abstract :
Background and Objective: Multiple Sclerosis ( MS) results in a range of unpleasant, unpredictable and physically disabling conditions. Thus, health promotion programmes are needed and Peer support groups have been shown to play a role in health promotion. The present study was conducted to evaluate the effectiveness of peer groups on promoting physical health status in MS patients.
Material and Methods: This before and after quasi-experimental study was conducted in Tehran MS Association (2010) on 33 patients participated in three peer support groups: 10 in male group, 11 in female group and 12 in mixed group. Eight weekly sessions, each taken 2 hours, were held. The patients were asked to fill out the Physical aspect of Multiple Sclerosis Quality of Life Inventory with 78 items (α=0.93) in pre of intervention, two weeks after it, post of intervention and one month later.
Results : The Results show that peer support groups promote the physical health status (p=0.001). In each three groups, there is a significant difference in physical health status in patients from before of intervention until one month after (p=0.001). This change is increasing from start of intervention until the end of it and then is reducing up to one month after intervention.
Conclusion: The results show that peer groups can promote the physical health of patients with MS therefore, with the benefits of peer group, it is possible to promote the quality of care for MS patients, which in turn enhances the patients′ quality of life.
Keywords :
مولتيپل اسكلروزيس , گروه همتايان , وضعيت سلامت جسمي ,
Journal title :
Journal of Research Development in Nursing and Midwifery
Journal title :
Journal of Research Development in Nursing and Midwifery
