مدل يكپارچه و دوهدفه برنامه ريزي توليد و نت با توجه به محدوديت ظرفيت انبار و رويكرد كاهش تغيير نيروي كار

دو مسئله برنامه ريزي توليد و تعميرات و نگهداري از جمله تصميم گيري هاي مهم در صنايع توليدي هستند و با توجه به تاثيرگذاري بر يكديگر بايد هم زمان مشخص شوند؛ البته گاهي اين دو تصميم به صورت مجزا گرفته مي شود كه اين امر به از دست رفتن نتايج ايده آل مي انجامد. در پژوهش حاضر، مدل دوهدفه يكپارچه براي برنامه ريزي توليد و نگهداري و تعميرات در سيستم توليد چندمحصولي و چنددوره اي با درنظرگرفتن محدوديت ظرفيت انبار ارائه شده است. تابع هدف اول عبارت است از مجموع كل هزينه هاي سيستم كه تابع هدف مرسوم و شناخته شده در اين حوزه است. تابع هدف دوم نيز به صورت مجموع تغييرات نيروي كار در ميان دوره هاي برنامه ريزي درنظر گرفته شده است. اگرچه هزينه تغيير نيروي كار جزئي از هزينه كل سيستم محسوب مي شود، تاثيرات اجتماعي، از دست رفتن مستمر دانش و تجربه نيروها و... ايجاب مي كند تغيير نيروي كار تابع هدف مستقل باشد و حداقل شود. براين اساس، پس از تشريح مسئله و تعريف پارامترها و متغيرهاي تصميم آن، مدل رياضي اين مسئله در حالت دوهدفه توسعه داده شد. سپس با توجه به اينكه اين مسئله از نوع np-hard است، دو روش حل مبتني بر الگوريتم هاي ژنتيك با رتبه بندي نامغلوب-بازنگري 2 (nsga-ii) و الگوريتم رقابت استعماري چندهدفه (moica) ارائه شد. در پايان نيز حل اين مسئله با داده هاي استاندارد منابع و همچنين ارزيابي نتايج صورت گرفت. بررسي و مقايسه دو الگوريتم پيشنهادي با شاخص هاي رايج در بهينه سازي چندهدفه نشان مي دهد كيفيت جواب هاي حاصل از الگوريتم moica بهتر از الگوريتم nsga-ii است، هرچند كه زمان حل الگوريتم nsga-ii كوتاه تر است.