Abstract :
Kemālpāşāzāde Şemsuddīn Aḥmed (ö.940/1534), Osmanlı’nın yükseliş devrine damga vuran en önemli ilim adamlarından birisidir. O, tahsilini Mollā Lutfī, Mollā Muṣliḥuddīn Muṣṭafā Kestellī, Mollā Ḫaṭībzāde Muḥyiddīn, Mollā Muarrifzāde Sinānuddīn Yūsuf ve Mollā Mueyyedzāde Abdurraḥmān gibi seçkin alimlerin yanında gerçekleştirdi.1 Hocaları gibi Faḫruddīn er-Rāzī çizgisinde felsefi kelam düşüncesinin bir takipçisi oldu. Ancak o onlar gibi kendisini bu çizgiye hapsetmedi. Onu hocalarından ayıran en önemli vasfı, güncel konulara dair yazdığı çok sayıda risaleydi. Bu, onun çok yönlü kişiliğinin ve ilmî yelpazesinin genişliğinin doğal bir yansımasıydı.
