Abstract :
Babam Dehri Dilçin, Çankırı’nın Hacı Saraç ailesinden Hakkı Efendi’nin oğludur. 1901 doğumludur. İbtidaî ve rüşdî öğreniminden sonra Çankırı müftülerinden Mehmet Atâullah Efendi ve Müftizâde İsmail Efendi’lerden özel olarak medrese dersleri almış ve Arapça öğrenmiştir. Bunun yanı sıra Çankırı Mevlevî-hânesi’nin son şeyhi olan Hacı Hasîb Dede’den de Farsça öğrenmiş, Mesnevi okumuş, musiki ve ney üflemeyi meşk etmiştir. Öğrenimini genellikle özel olarak sürdürürken babasını 11 yaşında kaybetmesi üzerine ailesinin geçimini sağlayabilmek için baba mesleği olan saraçlıkta usta çıkmış, bir ara Çankırı’da öğretmenlik yapmış ve daha sonra da Ankara’daki Bankacılık Okulu’nda görevliyken (1926-1933), kuruluşunun hemen ardından 1933’te Türk Dil Kurumu’na girerek emekli olduğu 1975 yılına kadar Derleme ve Tarama Kolu’nda uzman olarak 42 yıl çalışmıştır.
