نقش ميانجي خشم و كمال گرايي در ارتباط بين ويژگي‌هاي شخصيت و باورهاي اختلال خوردن در بين دانش‌آموزان مقطع دبيرستان شهرستان بجستان

مقدمه: اختلالات خوردن يكي از عوامل نگران كننده سلامت عمومي است كه از دهه 1970 نرخ آن به سرعت رو به افزايش است.اين پژوهش به بررسي نقش ميانجي خشم و كمال گرايي در ارتباط بين ويژگيهاي شخصيت و باورهاي اختلال خوردن در بين دانش آموزان مقطع دبيرستان شهرستان بجستان پرداخته است.روش كار: در اين پژوهش همبستگي نمونه اي با تعداد210 نفر از دانش آموزان دختر مقطع دبيرستان شهرستان بجستان در سال تحصيلي 94-1393، با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي نگرشهاي خوردن و شخصيتي چندوجهي مينه سوتا و مقياس خشم چندبعدي و مقياس چندبعدي كمال گرايي فراست بود. يافته ها: در مدل‌يابي باورهاي اختلال خوردن، اثر مستقيم شخصيت بر خشم و كمال گرايي مثبت و معني‌دار است. به ‌علاوه، خشم به ‌طور مثبت و معني‌دار بر باورهاي خوردن تاثير دارد، در حالي كه رابطه كمال گرايي و باورهاي خوردن، معني‌دار نيست. همچنين بين كنترل دهاني اختلال خوردن و انتقاد والدين كمال گرايي، رابطه مثبت و معني دار وجود دارد.  نتيجه گيري: بنا بر نتايج، ناهنجاريهاي شخصيتي ميتواند به صورت مستقيم و غير مستقيم و با واسطه هيجان خشم و نه كمال گرايي، باورهاي نابهنجار خوردن را تبيين نمايد.