مقايسه رضايتمندي زناشويي، سازگاري زناشويي و صميميت زناشويي دانشجويان زن شاغل و غير شاغل متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقايسه رضايتمندي زناشويي و صميميت زناشويي و سازگاري زناشويي دانشجويان زن شاغل و غير شاغل متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز بود. روش كار: نمونه آماري اين تحقيق علي-مقايسه اي شامل 246 نفر از زنان متاهل (124 نفر شاغل و 122 نفر غير شاغل) از دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي سازگاري ازدواج دكتر هارمون سينك، رضايت زناشويي انريچ و صميميت زناشويي باگارورزي بودند. داده ها از طريق تحليل واريانس دوطرفه تحليل شدند. يافته ها: دانشجويان زن شاغل نسبت به غير شاغل از رضايت زناشويي بالاتري برخوردارند (012/0=P و 36/6=F). همچنين از لحاظ سازگاري نيز دانشجويان زن متاهل شاغل نسبت به غير شاغل، از سازگاري بالاتري برخوردارند (005/0=P و 85/7= F).نتيجه گيري: دانشجويان زن متاهل شاغل نسبت به دانشجويان غير شاغل از رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي  بالاتري برخوردارند اگر چه بين حيطه هاي صميميت در زمينه هاي عاطفي، عقلاني، معنوي و زيباشناختي، زنان شاغل از صميميت پايين تري نسبت به زنان غير شاغل برخوردار بودند.