رابطه‌ي طرح‌واره‌هاي ناسازگار، رفتارهاي پرخطر و خوش‌بيني با ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي در دانشجويان خانواده‌هاي طلاق و عادي

مقدمه: اين تحقيق با هدف بررسي رابطه­ي طرحواره هاي ناسازگار، رفتارهاي پرخطر و خوشبيني با ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي در دانشجويان خانواده هاي طلاق و عادي شهر گرگان انجام شده است.روش­كار: در اين پژوهش 120 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي شهر گرگان  كه در سال تحصيلي 1393-1394 مشغول تحصيل بوده اند به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند.  ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي 7 سئوالي جمعيت شناختي محقق ساخته، طرحواره ي يانگ فرم كوتاه، رفتارهاي پرخطر احمدپور و خوشبيني شيير و كارور  مي­باشد.يافته ها: ميانگين نمره ي خوشبيني و خطرپذيري در گروه طلاق كمتر از گروه عادي  است.  نتيجه گيري: با توجه به نتايج در خانواده هاي عادي، متغير خوش بيني به عنوان متغيري موثر در كاهش ميزان استفاده از شبكه­هاي اجتماعي عمل مي كند در حالي كه در گروه ديگر اين عامل، بي اثر است. همچنين بين ميزان و موقعيت زماني استفاده از شبكه هاي مجازي در دو گروه دانشجويان، رابطه ي معني دار بوده پس با توجه به چينش طيف­هاي متغيرها هرچه ميزان و زمان استفاده از شبكه هاي اجتماعي افزايش يابد گروه نيز از خانواده عادي به خانواده طلاق  تبديل مي­گردد.