Kardiyopulmoner hastalığı olanlarda sigaranın bırakılması

Amaç: Kardiyopulmoner hastalığı olanlarda sigara bırakma oranlarını belirlemek ve kardiyopulmoner hastalık dışında eşlik eden hastalığı olanlardaki sigara bırakma oranları ile kıyaslamak. Yöntemler: Eylül 2004 ve Ocak 2008 tarihleri arasında aktif sigara içen ve eşlik eden hastalığı olan 202 hasta prospektif gözlemsel bu çalışmaya alındı. Hastalar Fagerstrom nikotin bağımlılık testini ve genel özellikleri değerlendirmeyi sağlayan anketi cevapladılar. Başlangıç solunum fonksiyon testleri ve karbonmonoksit ölçümleri yapılan tüm hastalara davranış tedavisi verildi. Farmakolojik tedavi olarak nikotin replasman tedavisi, bupropion veya kombinasyon tedavileri başlandı. Olgular sağlıkla ilişkili kayıtlarına göre, kardiyopulmoner hastalığı olanlar (124) ve kardiyopulmoner hastalık dışında eşlik eden hastalığı olanlar (78) olmak üzere iki gruba ayrıldı. İstatistiksel değerlendirmede Student t ve Ki-Kare testleri kullanıldı. Bulgular: İki grubun sigaraya başlama yaşları benzerdi ancak, kardiyopulmoner hastalığı olan grubun toplam tütün tüketimi daha yüksekti (p 0.05). Aynı grubun %51’i var olan hastalıkları nedeniyle sigarayı bırakmak istiyordu (p 0.05). Bunların dışında iki grup arasında tedavi protokolleri de dahil olmak üzere farklılık yoktu. Kardiyopulmoner hastalık grubunda sigara bırakma oranları (%40) diğer gruba göre daha düşükken, tekrar sigaraya başlama oranları da daha yüksekti (%12) (sırası ile p 0.01 ve p=0.01). Alt grup analizlerine bakıldığında ise kardiyopulmoner hastalığı olanlarda hiçbir tedavinin diğerine üstün olmadığı görüldü (p 0.05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, kardiyopulmoner hastalarda tütün bağımlılığının önemli ve üstesinden gelinmesi zor bir sorun olduğunu göstermektedir. Diğer taraftan bu hastalarda seçilecek tedavi tipinin sigara bırakma başarısını etkilemediği görülmektedir.