Author/Authors :
شفيع فر, مينا دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني - گروه ميكروبيولوژي, گرگان, ايران , تبرايي, عليجان دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني - گروه ميكروبيولوژي, گرگان, ايران , سجاديان, آزاده مركز تحقيقات علوم اعصاب شفا, ايران , فتوحي, فاطمه انستيتو پاستور ايران - مركز تحقيقات آنفلوانزا, تهران, ايران , قائمي, امير دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني - گروه ميكروبيولوژي, گرگان, ايران
Abstract :
چكيده زمينه و هدف: با به كارگيري ژنM2 كه پروتئين حفاظت شده ويروس آانفلوانزا را بيان مي كند مي توان واكسن پايدار و ثابتي را توليـد كرد كه نياز به تجديد ساليانه را مرتفع سازد. روش بررسي: به سه گروه موش به تفكيك pcDNA3 M2 و گروه هاي كنترل منفي pcDNA وPBS در سه دوز و به فاصله دو هفته تزريق شد. دو هفته پس از آخرين تزريق، ميزان ايمني سلولي با به كار گيري روش تكثير لنفوسيتي MTT و سنجش اينترفرون گاما و انترلوكين 4 صورت گرفت. سپس باقيمانده حيوانات با ويروس PR8 چالش گرديدند. يافته ها: ميزان توليد IFNγ و IL4 در گروه pcDNA M2 در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري بيشتر مي باشد)0.0001 (P همچنين نتايج تكثير لنفوسيتي نشان مي دهد. كه شاخص تحريكي در موش هاي گروه واكسن در مقايسه با گروه هاي كنترل، به صورت معني داري بيشتر است )0.05 .(P نتايج چالش موش هاي واكسينه شده با ويروس PR8 نشان داد كه تقريباً 50 درصد از موش هاي دريافت كننده واكسن تلف شدند كه نسبت به گروه هاي كنترل كه حدود 100 درصد مرگ و مير داشتند سطح محافظتي خوبي را ايجاد مي كند. نتيجه گيري: واكسنDNA3 M2 pc را مي توان به عنوان واكسني نويد بخش و حفاظت شده براي مقابله با عفونت هاي آانفلوانزا در نظر گرفت. واژه هاي كليدي: ويروس آنفلوانزا، واكسن ژني، پروتئين M2
