بررسي موارد عقرب گزيدگي در نظاميان مستقر در شمال غرب استان خوزستان در طي سال هاي 82-1381

سابقه وهدف عقرب گزيدگي يكي از معضلات بهداشتي كشور ايران مي باشد كه نظاميان بعلت حضور مدام در مناطق بياباني و اقليمي خاص همواره در معرض خطرمي باشند. با توجه به جنگ تحميلي و آزار و اذيت اين جانوران و ترس حاصل از آن براي نظاميان لازم است در زمان صلح مطالعات كاملي در مورد اپيدميولوژي و درمانهاي عقرب زدگي و همچنين ارتباط بين تعداد موارد عقرب زدگي و شبهاي مختلف ماه قمري بعمل آيد. مواد و روش ها اين مطالعه بصورت Case series، در طي ارديبهشت ماه 1381 الي دي ماه 1382، در محل شمال غربي خوزستان، كه محل استقرار لشكر 30 پياده ارتش گرگان بوده انجام شده و تمام موارد ناشي از عقرب گ زيدگي crassicauda Androctonus كه به درمانگاه اين لشكر اعزام شدند را شامل مي شود. آناليز آماري با استفاده از chi 2 در12 SPSS.v انجام گرفته. يافته ها 139 مورد عقرب گزيدگي ناشي از عقرب Androctonus crassicauda كه 92 مورد(6/66%)در سال 1381 و47مورد 4) /33% (در سال 82، بوده كه97 مورد(8/69%)سرباز بودند. بيشترين موارد عقرب گزيدگي در فصل تابستان بود. همگي بصورت علامتي تحت درمان قرار گرفتند (بدون تزريق سرم ضد عقرب) و بدون عارضه مرخص شدند. نتيجه گيري خطر اصلي عقرب گزيدگي در منطقه فوق الذكر عقرب Androctonus crassicauda است. با توجه به عدم تزريق سرم ضد عقرب، توصيه به بازنگري و انجام مطالعات كاملتر در تجويز سرم ضد عقرب در درمان اين نوع عقرب خاص مي شود. همچنين هيچ نوع ارتباطي بين عقرب گزيدگي و شبهاي مختلف ماه قمري ديده نشد.