رفتار بيومكانيكي شريان فمورال مشترك در افراد سالم و مبتلا به آترواسكلروز

سابقه و هدف مدول الاستيك شريان هاي الاستيك بطور وسيعي مورد مطالعه قرار گرفته است، در حالي كه رفتار ديناميكي شريان هاي ماهيچه اي كمتر مورد نظر بوده اند. در اين مطالعه مدول الاستيك شريان فمورال مشترك راست در شرايط نرمال و آترواسكلروز بر اساس تغيير فشار حركتي شريان و نيز تغيير فشار شريان بازوئي، تخمين و مقايسه شد. مواد و روش ها در اين مطالعه مورد-شاهدي تغييرات نسبي قطر و سطح مقطع شريان با پردازش تصاوير سونوگرافي توسط روش رديابي اكو اندازه گيري شد و تغيير فشار حركتي با استفاده از آناليز طيف داپلر در 16 مرد با شريان سالم و مبتلا به آترواسكلروز تخمين زده شد. سپس با توجه به تغييرات نسبي قطر شريان فمورال و نيز تغيير فشار حركتي، مدول الاستيك ناشي از تغيير فشار حركتي شريان فمورال مشترك راست در دو حالت سالم و مبتلا به آترواسكلروز تخمين زده شد. يافته ها نتايج نشان مي دهد كه تغييرات نسبي قطر و سطح مقطع شريان فمورال مشترك راست در گروه سالم بطور معني داري بيش از گروه آترواسكلروتيك است. بررسي مقادير مدول الاستيك حركتي شريان فمورال مشترك راست نيز تمايز معني دار ميان دو گروه سالم و مبتلا به آترواسكلروز را نشان مي دهد (05/0 P<). نتيجه گيري نتيجه گيري مي شود كه با بروز بيماري آترواسكلروز، پارامتر الاستيك شريان فمورال مشترك با حجم وسيع عضله صاف نيز تحت تاثير قرار مي گيرد.