بررسي ميزان مرگ و مير و عوامل مرتبط با آن در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان شهيد مصطفي خميني (تهران)

سابقه و هدف مرگ و مير در بيماران ICU از 5 تا 35% گزارش شده است و جهت پيش بيني اين ميزان از سيستم هاي درجهبندي نظير Prognostic Scoring System) APACHE Evaluation Health Evaluation Chronic Acute Physiology an d) SAPS-11 (Simplified Acute Physiology Score)، استفاده مي شود. دراين مطالعه ضمن تعيين ميزان مرگ و مير و شيوع نارسايي حاد كليه (ARF) در بيماران بستري در بخش ICU، ديگرعوام ل مرتبط با ميزان مرگ ومير نيزبررسي مي گردند. مواد و روش ها اين مطالعه توصيفي – تحليلي بر روي 427 بيمار بستري شده در بخش ICU بيمارستان مصطفي خميني تهران در سال 1384 انجام گرفت. اطلاعات مورد نظر در يك پرسشنامه ثبت و جمع آوري شد و سپس تحت تجزيه و تحليل آماري با نرم افزار SPSS و آزمون همبستگي پيرسون قرار گرفت. يافته ها از 427 بيمار مورد مطالعه، 7/56% مرد و 3/43% زن بودند. ميانگين سني بيماران 2/8 ± 7/56 سال بود. ميانگين مدت زمان بستري 9/1 ± 7 روز محاسبه گرديد. ميزان مرگ ومير 5/28% برآورد شد كه6/56% از فوت شدگان مذكر بودند. نارسايي حاد كليه (دو برابر شدن كراتينين سرمي زمان بستري) در 30% از بيماران رخ داد و 72% از مبتلايان به ARF فوت كردند. بروز ARF با فشار خون سيستولي (كمتراز100ميليمتر جيوه)) ارتباط معني داري داشت(1../. p<)، ولي با ساير متغيرهااز جمله نوع داروهاي تجويز شده، ارتباط معني داري نشان نمي داد. موارد ARF نيازمند به ونتيلاتور (1../. p<)، بيماري زمينه اي،اختلال عملكرد ساير اعضاء، سن بالاتر از 60 سال، اختلالات غلظت سديم پلاسما، افزايش بيلي روبين سرمي و آنزيم هاي كبدي، آنمي (g/dL 10 Hgb<) و ترومبوسيتوپني با ميزان مرگ و مير ارتباط آماري معني داري داشتند(p<0.05). ولي اختلالات پتاسيم سرمي (61/.= p)، نوع داروهاي تجويز شده(12/.= p)و جنسيت (28//.= p) با ميزان مرگ و مير ارتباط معني داري نشان ندادند. نتيجه گيري شناسايي عوامل مرتبط با افزايش مرگ و مير در بيماران بستري در ICU مي تواند امكان تعيين يك روش پيش بيني كننده ميزان مرگ و مير در بيماران را فراهم كند. تعيين پيش آگهي بيماران بدحال از نقطه نظر نحوه اختصاص بودجه و صرفه جويي در هزينه هاي درماني نيز، مهم است. اين مطالعه نشان داد كه حفظ فشار خون سيستولي در محدوده قابل قبول، اصلاح كم خوني، مانيتورينگ دقيق وضعيت آب و الكتروليت و عملكرد اعضاء مهم همچون قلب، ريه، كبد و كليه ها و اقدامات درماني مناسب و زودرس مي توانند در پيش آگهي بيماران تاثير بسزايي داشته باشند