پيوند سوم كليه: تكنيك ها و عوارض جراحي

سابقه و هدف بيماراني كه كانديد دريافت پيوند كليه براي سومين بار مي شوند بسيار نادر هستند و در معرض يك جراحي با تكنيك بسيار مشكل قرار دارند. هدف ما بررسي تكنيك ها، عوارض و نتايج پيوند كليه سوم و مقايسه آن با پيوندهاي متعدد مراكز ديگر است. مواد و روش ها در اين مطالعه توصيفي – مقطعي كه در فاصله سال هاي 70 تا 85 در بيمارستان بقيه الله الاعظم (عج) انجام شده است از 2157 پيوند كليه، 9 نفر پيوند سوم بررسي شده اند. در تمام بيماران جراحي به روش داخل پريتون انجام شده است. استامپ شريان ايلياك داخلي راست وكامان ايلياك راست بيشتر براي آناستوموز شرياني مورد استفاده قرار گرفته اند و وريد ايلياك مشترك چپ بيشتر براي آناستوموز وريدي بكار رفته است. آناستوموز حالب در تمام بيماران با روش خارج مثانه اي Lich انجام شده است. يافته ها متوسط سن بيماران 42/2 سال و نسبت مرد به زن 2/1 بوده است. در طول38 ماه پيگيري دوسوم گرافت ها فعال و باكراتي نين متوسط mg% 3/1 بوده اند. عارضه مهم جراحي (عروقي و ارولوژيك) نداشتيم. دو مورد dehiscence زخم داشتيم كه بدون تاثير روي فعاليت گرافت درمان شد. نتيجه گيري پيوند سوم برخلاف گرافت اول و دوم كه تكنيك استانداردي دارند، تكنيك هاي متعدد و مشكلي را طلب مي كنند و به علت ناشايع بودن تجربه در آنها به سختي حاصل مي شود ولي نتايج عمل و فعاليت گرافت قابل مقايسه با گرافت اول و دوم بوده و عوارض جراحي نيز بيشتر نيست.