مطالعه اثرات مكملي دارچين بر روي هيپوگليسمي ايجاد شده توسط انسولين در راتهاي نر ديابتي شده توسط استرپتوزوسين

سابقه وهدف درمان سنتي بيماري ديابت با استفاده از گياهان طبيعي و يا عصاره هاي آن در سرتاسر جهان شناخته شده است. در ميان آنها دارچين بيش از همه مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه اثرات مكملي دارچين بر روي هيپوگليسمي ايجاد شده توسط انسولين در راتهاي نر ديابتي شده توسط استرپتوزوسين مي باشد. مواد و روش ها دراين مطالعه تجربي، تعداد 40 رات نر داراي وزن متوسط220 گرم انتخاب و به چهار گروه ده تايي تقسيم شدند. گروه كنترل، آب و ر ژ يم غذائي معمولي دريافت نمودند. گروه ديابتي، بوسيله تزريق داخل استرپتوزوسين (mg/kg 40) ديابتي شدند. گروه ديابتي +انسوليني، پس از ديابتي شدن تنها انسولين NPH (u/kg 5) دريافت كردند. گروه ديابتي + انسوليني + دارچين، علاوه بر انسولين، سوسپانسيون دارچين (mg/kg 60) به صورت خوراكي داده شد. ميزان گلوكز خون رات ها به روش Glucose Oxidize Method سنجش شد.داده هاتوسط نرم افزار spss مورد تجزيه وتحليل قرارگرفتند. يافته ها ميزان گلوكز خون در گروه دارچيني در مقايسه با گروه انسوليني بيشتر كاهش يافت و اين اختلاف در سطح p<0.01 معني دار بود. نتيجه گيري در دارچين تركيبات بيواكتيوي (احتمالا MCHP) وجود دارد كه احتمالا سبب تقويت اثر انسولين در گروه دارچيني مي گردد. شايد در آينده بتوان از فرم استخراج شده دارچين به عنوان راه درمان طبيعي در برابر بيماري ديابت استفاده كرد.درنتيجه گيري صرفابه اثر دارچين ونتايج آن در اين مطالعه اشاره شود.