بررسي رابطه ميزان كارسينو امبريونيك با مراحل كانسر كولوركتال در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان آيت ا... طالقاني در سال 1384

سابقه و هدف سرطان كولون و ركتوم شايعترين سرطان دستگاه گوارش مي باشدكه در زنان دومين علت شايع مرگ ناشي از سرطان و در مردان سومين سرطان كشنده از نظر شيوع بوده است.از آنجا كه پيش آگهي و ميزان بقا متناسب با مرحله بيماري مي باشد و تشخيص زود هنگام منجر به درمان آن توسط جراحي مي باشدو اندازه گيري ميزان CEA يك تست آزمايشگاهي ساده و در دسترس مي باشد لذا هدف از انجام اين مطالعه بررسي مقدار CEA با پيشرفت مراحل بيماري و ارزيابي مرحله بيماري و ميزان بقا آن مي باشد. مواد و روش ها اين مطالعه توصيفي آينده نگر بر روي 120 نفر بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال كه از ابتدا تا انتهاي سال 1384 دربخشهاي جراحي عمومي، گوارش و هماتولوژي بيمارستان آيت ا.. طالقاني بستري شده بودند انجام شده است. براي تمام بيماران قبل از انجام بررسي هاي تشخيصي جهت تعيين مرحله بيماري، يك آزمايش خون جهت اندازه گيري ميزان CEA درخواست شد.سپس در زمان ترخيص بيمار اطلاعات مربوط به مقدار stage، CEA بيماري، محل تومور، نوع جراحي به همراه سن و جنس بيمار توسط پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفت سپس داده هاي مورد ارزيابي آماري قرار گرفت. يافته ها در مطالعه انجام شده مشخص شد كه بيشترين رده سني افراد مبتلا بالاي 50 سال، بيشترين محل درگيري ركتوم و سپس كولون نزولي و بيشترين Stage درگيري B با7/44% بوده است و همچنين اطلاعات بدست آمده نشان داد كه در stage D در اكثريت موارد ميزان CEA بيشتر از100 نانوگرم در ميلي ليتر يعني حداقل حدود30 برابر مقدار نرمال بوده است. ولي در سايرمراحل بيماري ارتباط معني داري بين ميزان CEA و stage وجود نداشت. بحث: در مورد ارتباط ميزان CEA با stage كانسركولوركتال كه هدف اصلي اين تحقيق بوده است، اطلاعات بدست آمده نشان مي دهد كه در Stage D در اكثريت موارد (6/66%) ميزان CEA حداقل حدود 30 برابر مقدار نرمال بوده است ولي در ساير مراحل بيماري، ارتباط مشخصي بين ميزان CEA و Stage وجود نداشته است. لذا مقدار CEA به تنهايي نمي تواند بيانگر قطعي ميزان پيشرفت بيماري باشد. در عين حال مقادير بالاتر از100 ميكروگرم در ميلي ليتر، به احتمال زياد متاستاز كانسركولوركتال ازنوع Stage D را مطرح مي كند.