بررسي عوامل خطر بر سكته قلبي در افراد نظامي مراجعه كننده به بيمارستان هاي نظامي شهر تهران

سابقه و هدف روند رو به رشد بيماري هاي غيرواگير خصوصا بيماري هاي قلبي–عروقي كه ريشه رفتاري دارند، ضرورت آموزش، شناسايي و پيشگيري را براساس برنام هريزي منسجم با مشاركت تمام دستگا ه ها دو چندان مي كند. اين مطالعه جهت پاسخ به اين سوال انجام شده كه چه فاكتورها و الگوهايي در بيماران نظامي كه مبتلا به MI شده اند وجود دارد؟ مقايسه اين عوامل در مبتلايان با افراد سالم به چه ترتيب است؟ مواد و رو شها: مطالعه به صورت موردي شاهدي انجام شد؛ گروه مورد 150 نفر از بيماران نظامي مرد داراي سن بالاتر از 40 سال بودند كه براي اولين بار دچار سكته قلبي شده بودند وگروه كنترل 300 نفر از پرسنل نظامي مرد بالاتر از 40 سال انتخاب شدند ب همنظور جم عآوري اطلاعات از پروند ه ها پرس شنام هاي تهيه گرديد كه اطلاعات در آن درج شد پرسش نامه شامل دو بخش، مشخصات دموگرافيك و اطلاعات پارا كلينيكي بود داده ها توسط SPSS آناليز گرديد. يافته ها نتايج نشان داد سابقه خانوادگي MI بالاترين ريسك فاكتور مي باشد 07 / 10 – 03 / OR=6/37; CI (4. سابقه مصرف س يگار دومين ريسك فاكتور است (23 / 6 – 92 / OR=3/46; CI (1. سابقه چربي خون سومين ريسك فاكتور مي باشد; 99 / OR=2 CI: (1/63 -5/51). عدم فعاليت بدني چهارمين ريسك فاكتور بوده است و تاثير مثبت بر سكته قلبي داشته است 0/ OR=3 CI: (1/68 -5/38). سابقه ديابت پنجمين ريسك فاكتور مي باشد (02 / 4- 2/ OR=2/2; CI: (1. سابقه فشار خون آخرين ريسك فاكتور است (63 / 2- 16 / OR=1/75; CI: (1. همچنين نسبت شانس براي افرادي كه 3 فرزند و كمتر دارند به افرادي كه 4 فرزند و بيشتر دارند عبارت است از: (34 / 3- 40 / OR=2/17 CI (1 كه اين موضوع نشانگر اختلاف وضعيت اجتماعي اقتصادي دو گروه مي باشد. نتيجه گيري با توجه به ريسك فاكتورهاي قابل كنترل، كه در اين مطالعه اولويت بندي شدند برنامه ريزي براي كنترل آنها به مسوولين بهداشتي درماني توصيه مي گردد.