مقايسه اثر يونتوفورزيس دگزامتازون با درمان داروئي در 60 بيمار مبتلا به سندرم كانال كارپ : كار آزمائي باليني يك سو كور

سابقه و هدف سندروم كانال كارپ يكي از عوامل مهم ناتواني افراد در انجام كار مي باشد بنا بر اين مطالعه و دستيابي به روش هاي جديد جهت از بين بردن اين بيماري حائز اهميت است. هدف از اين مطالعه كم كردن و يا از بين بردن علائم و ناتواني هاي متعاقب اين سندروم مي باشد. مواد و روش ها اين تحقيق بر روي 60 بيمار مبتلا به سندروم كانال كارپ صورت پذيرفت. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه 30 نفري تقسيم شدند. گروه اول شاهد به آنها استراحت و داروي ضد التهاب غير استروئيدي به صورت خوراكي داده شد. گروه دوم گروه آزمون به مركز فيزيوتراپي ارجاع و روزانه تحت درمان با يونتوفورزيس قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 20 روز تحت درمان بودند. يافته ها در گروه شاهد ميانگين سني 27/35 و در گروه آزمون 03/37 بوده است. ميانگين تغييرات Distal Latency(DL) در گروه شاهد قبل از درمان 04/5 بعد از درمان 70/4 (P=0/000) و در گروه آزمون قبل از درمان 49/5 و بعد از درمان 47/4 (P=0/000) بوده است. اين اعداد بيانگر اين است كه در هر دو گروه درمان موثر بوده است. درد شبانه در گروه آزمون در پايان درمان 80% ازبين رفت اما در گروه شاهد فقط در 6/46 % ازبين رفتن درد مشاهده شد. نتيجه گيري درمان با يونتوفورزيس دگزامتازون نتيجه بسيار مطلوبتري نسبت به استراحت و درمان داروئي داشته است.