بررسي اثر تكنيك ANH) ACUTE NORMOVOLEMIC HEMODILUTION) بر همو ستاز بيماران با استفاده از دستگاه ترومبوالاستوگرافي در بيماران كانديداي پيوند عروق كرونر به روش باي پس قلبي - ريوي

سابقه و هدف ترانسفوزيون اتولوگ مبحثي است كه به ويژه در جراحي هاي پيچده مثل جراحي قلب و پيوند اعضاء مي تواند جايگاه مفيد و ارزشمندي داشته باشد. يكي از انواع آن (ANH) ACUTE NORMOVOLEMIC HEMODILUTION ميباشد. هدف از اين مطالعه تعيين اثر اين تكنيك در بهبود هموستاز و پارامترهاي هماتولوژيك بيماران پيوند كرونر به روش باي پس قلبي – ريوي (CABG) و كاهش انتقال خون همولوگوس عوارض بعدي آن با هدايت دستگاه ترومبوالاستوگرافي مي باشد. مواد و روش ها در يك مطالعه از نوع كارآزمايي باليني تعداد 130 بيمار كانديداي جراحي پيوند كرونر به روش باي پاس قلبي ريوي بطور تصادفي سازي به دو گروه 65 نفري A،B تقسيم شدند. درگروه A پس از القاي بيهوشي، با اجراي تكنيك ANH از بيماران خون گرفته شد و در خاتمه عمل به آنها برگردانده شد و در گروه B اين تكنيك مورد استفاده قرار نگرفت. در هر دو گروه با استفاده از ترومبوالاستوگرافي (TEG) تغييرات انعقادي و هموستاز بيمار مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات به كمك نرم افزارآماري11 SPSS و آزمونهاي T-TEST و مجذور كاي، و آناليز مكررواريانس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها در اين مطالعه ميانگين هموگلوبين بيماران در گروه A قبل و بعد از CABG تفاوت معني دار نداشتند ولي در گروه B تفاوت معني دار بود. ميانگين پلاكت، در هر دو گروه قبل و بعد از CABG تفاوت معني دار داشتند. از نظر اجزا ترومبوالاستوگرافي در گروه A ميانگين جزء زاويه يا angle تفاوت معني دارقبل و بعد از CABG داشتندو در گروه B نيز افراد با اجزاء MA يا ماكزيمم امپليتودو R يا جزء فاكتور انعقادي و K يا جزء سرعت انعقاد تفاوت معني دار قبل و بعد از CABG داشتند. در اين مطالعه از نظر ميزان ترانسفوزيون خون در اطاق بوضوح در گروه A كمتر از گروه B بود. بحث و نتيجه گيري با توجه به آمار بدست آمده به نظر ميرسد انجام تكنيك ANH باعث كاهش مصرف فراوردهاي خوني اعم از پلاكت FFP و P.C شده كه علاوه بر كاهش هزينه ها باعث كاهش ريسك واكنش هاي آلرژيك و عفونت هاي منتقله از راه خون ميشود. از طرف ديگر استفاده توام از TEG و ANH مي تواند از اختلالات انعقادي (خونريزي و ترومبوس و آمبولي...) بيماران تا حد زيادي جلوگيري كند و در صورت ايجاد اختلال انعقادي با تشخيص دقيق اجزا انعقادي با استفاده از TEG بطور دقيق و اختصاصي مي توان اختلال مربوط مثل كاهش فيبرينوژن – كاهش پلاكت يا ديس فانكشن پلاكت و كمبود فاكتورها را جبران كرد.