مقايسه اثر استفاده موضعي از عصاره لاپاكو با ديكلوفناك موضعي در استئوآرتريت اوليه زانو

سابقه و هدف لاپاكو درختي با گلهاي متنوع مي باشد كه به خانواده بيگنونياسه تعلق دارد. قسمت مورد استفاده اين گياه در طب گياهي پوست آن مي باشد. در سال 1981 ميلادي، FDA اين گياه را بعنوان يك ماده قابل اطمينان از لحاظ بهداشتي معين نمود. گياه لاپاكو محتوي 3 تا 7 درصد لاپاكول مي باشد. ماده اخير مهمترين جزء درماني اين گياه را تشكيل مي دهد. در ايران در منطقه جنوب گياهي مشابه بنام انار شيطان وجود دارد كه جزء همين خانواده محسوب مي شود پس از بررسي هاي بعدي مشخص شد كه پوست ساقه اين گياه نيز محتوي 2 تا 7 درصد لاپاكو مي باشد. در اين طرح اثر استفاده موضعي از پوست ساقه گياه انار شيطان (بصورت عصاره الكلي 20%) با روش استفاده از محلول الكلي ديكلوفناك موضعي در بهبود درد ناشي از استئوآرتريت اوليه زانو مورد مقايسه قرار گرفته است. مواد و روش ها نوع مطالعه، كارآزمايي باليني دوسوكور مي باشد. گروه هدف از بيماران مراجعه كننده به درمانگاه هاي توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز انتخاب شدند. كه با توجه به موارد ورود و خروج مطالعه تشخيص استئوآرتريت اوليه زانو براي آنها تاييد گرديد. گروه هدف به روش تصادفي ساده به دو گروه 40 نفره تقسيم شدند. در گروه اول محلول موضعي گياهي (عصاره الكلي 20% گياه انار شيطان و در گروه دوم محلول موضعي ديكلوفناك تجزيه شد. در هر گروه به بيماران توصيه مي شد كه 40 قطره از محلول را در هر نوبت مورد استفاده قرار دهند. ميزان استفاده در هر گروه 4 بار در روز براي مدت 4 هفته در نظر گرفته شد. بيماران 4 هفته پس از شروع درمان و 2 هفته پس از اتمام درمان مورد ارزيابي قرار گرفتند. ارزيابي با استفاده از دو معيار NRS و WOMAC صورت گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها علائم استئوآرتريت اوليه زانو به دنبال 4 هفته درمان با عصاره الكلي 20% گياه انار شيطان بطور واضح از درمان با ديكلوفناك موضعي بيشتربود. مطابق با معيار WOMAC 42% بهبود براساس متغير درد، 41% بهبود براساس متغير عملكرد جسماني و 40% بهبود براساس متغير خشكي مفصل به دنبال 4 هفته درمان با عصاره الكلي 20% گياه انار شيطان مشاهده شد. شدت درد براساس معيار NRS، 48% بهبود داشت. نتيجه گيري درمان موضعي با عصاره الكلي 20% گياه انار شيطان در حين درمان 4 هفته اي نسبت به محلول ديكلوفناك موضعي در درمان استئوآرتريت اوليه زانو مؤثرتر است و با مروري بر ساير مطالعات ميزان اثر آن در بهبود علائم حتي با NSAID خوراكي برابري مي كند.