بررسي تاثير آموزش بر ميزان آگاهي و نگرش سربازان پادگان 02 از راههاي انتقال هپاتيت

سابقه وهدف هپاتيت براي گروه وسيعي از حالات باليني بكار مي رود كه ناشي از صدمات حاصله از حملات ويروس، مواد توكسيك، فارماكولوژيك و يا حملات با واسطه ايمني بر روي كبد است كه باعث التهاب و نهايتا نكروز سلولهاي كبد مي شود، كه البته بيش از نيمي از هپاتيت هاي حاد توسط عفونتهاي ويرال ايجاد ميشود.عامل هپاتيت هاي ويرال ويروس هاي (A، B، C، D، E، G) مي باشد. مواد و روش ها اين مطالعه به صورت مداخله اي- تحليلي (Interventional-Analytic) صورت گرفت. سربازان پادگان 02 به صورت تصادفي انتخاب شدند. حجم نمونه 230 نفر انتخاب شد. مطالعه در دو مرحله انجام شده كه مرحله اول پيش از آموزش بود و پرسشنامه ها بين سربازان توزيع و جمع آوري گرديد و اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS تحليل گرديد. مرحله دوم بعد از آموزش به سربازان صورت گرفت و همان پرسشنامه بين آنها توزيع شدو نتايج آن تحليل شدو با مرحله اول مقايسه گرديد. يافته ها پاسخ دهندگان همگي مذكر بودند، تعداد كل سربازان 230 نفر و ميانگين سني افراد 58/22 سال بود. سربازان همگي در مقطع فوق ديپلم بودند. ميانگين نمرات نگرش قبل از آموزش (78/2±)85/8 نمره از 20 بود. ولي بعد از آموزش ميانگين نگرش به (80/1±)46/11 رسيد. همچنين ميانگين نمرات آگاهي قبل از آموزش (41/4±)31/11 از 20 بود ولي بعد از آموزش ميانگين نمره آگاهي به(98/2±)96/13 رسيد. بحث و نتيجه گيري اين مطالعه با توجه به تحليل آماري انجام شده و معني دار بودن تفاوت ميانگين نمرات حاصله از پيش آزمون و پس آزمون، نشان داد كه آموزش برسطح آگاهي و نگرش سربازان نسبت به راه هاي انتقال هپاتيت، تاثير زيادي داشته است. بنابراين پيشنهاد مي گردد براي سربازان برنامه هاي آموزشي مدون درنظر گرفته شود شود.