بررسي بروز، شدت ريفلاكس و آزردگي پارانشيم كليه در خواهران و برادران كودكان مبتلا به عفونت دستگاه ادراري همراه با ريفلاكس

هدف بروز ريفلاكس وزيكواورترال در جمعيت عمومي كمتر از 1% گزارش شده اما اين ميزان در ريفلاكس فاميليال بالا بوده و شيوع آنرا در مطالعات مختلف بين 4.7% تا 51% ذكر شده است. افزايش ريسك پيلونفريت و آسيب پارانشيم كليه در دراز مدت از جمله عوارض اين آنومالي در كودكان مي باشد. اين مطالعه به منظور بررسي شيوع، شدت ريفلاكس فاميليال و ميزان درگيري كليه در خواهران و برادران (Siblings) كودكان مبتلا به ريفلاكس انجام گرديد. روش مطالعه در اين بررسي 95 خواهر و برادر، 80 بيمار (index) مبتلا به عفونت ادراري و ريفلاكس وزيكويورترال از فروردين 1373 لغايت شهريور 1383 به كمك راديونوكلئيد سيستوگرام از نظر ريفلاكس احتمالي مورد بررسي قرار گرفتند. براي همه خواهران و برادران تحت سونوگرافي جهت شناسايي آنومالي همراه و اسكن DMSA از نظر آگاهي از وضعيت پارانشيم كليه انجام شد. يافته ها افراد مورد مطالعه 95 نفر شامل 37 پسر و 58 دختر بودند ميانگين سني آنان 65 ماه (3 ماه تا 13 سال) بود. در 34 خواهر و برادر 35.8%)، يافته ها از نظر ريفلاكس وزيكويورترال مثبت بود. از 46 واحد كليه مبتلا به ريفلاكس يافته ها در 22 واحد در حد خفيف، 13 واحد در حد متوسط و در 11 واحد در حد شديد بود. در 12 كودك (35.3%) سونوگرافي غير طبيعي گزارش گرديد. بيماران در دو گروه سني صفر تا 6 سال و بالاتر از 6 سال مورد بررسي قرار گرفتند. عليرغم بالا بودن ميزان ريفلاكس در گروه زير 6 سال، ميزان بروز ريفلاكس در دو گروه مذكور از نظر آماري معني دار نبود. نتيجه گيري شيوع ريفلاكس فاميليال در خواهران و برادران كودكان مبتلا به ريفلاكس شناخته شده بالا مي باشد. هر چند درجه ريفلاكس در بيشتر خواهران و برادران در حد خفيف مي باشد. با توجه به شيوع بالاي اسكار كليه در خواهران و برادران بدون علامت حتي در حضور سونوگرافي طبيعي بررسي هاي بيشتر براي شناسائي ريفلاكس احتمالي توصيه مي شود.