رابطه بين بروز سندرم گيلن باره و ايمن سازي همگاني با واكسن سرخك و سرخجه در كودكان 5 تا 14 ساله ايران

هدف: مطالعات موردي و اپيدميولوژيك متعددي ارتباط بين دريافت واكسن هاي مختلف از جمله واكسن سرخك، سرخجه و اوريون را با سندرم گيلن باره گزارش نموده اند. اين مطالعه با هدف ارزيابي رابطه بين دريافت واكسن سرخك و سرخجه با وقوع سندرم گيلن باره پس از ايمنسازي همگاني اين واكسن در سال 1382 كشور ايران انجام گرديد. روش مطالعه: اين مطالعه از داده هاي نظام مراقبت از فلج شل حاد كشور از ابتداي سال 2002 تا پايان سال 2004 استفاده نموده است. گروه سني مورد ارزيابي در اين مطالعه كودكان 14-5 ساله بودند. كل دوره سه ساله مطالعه به 15 واحد زماني 10 هفته اي طبقه بندي شده و تعداد موارد گزارش و تاييد شده سندرم گيلن باره در اين واحدهاي زماني با پيش فرض توزيع پواسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يكي از واحدهاي زماني مورد نظر واحد زماني بود كه 4 هفته آغازين آن دوره بسيج همگاني ايمن سازي و 6 هفته پس از آن دوره نهفتگي سندرم گيلن باره در نظر گرفته شد.يافته ها: در كل دوره زماني سه سال مطالعه 553 مورد فلج شل حاد و 370 مورد تاييد شده سندرم گيلن باره (حدود 67%) در جمعيت 15-5 ساله كشور گزارش گرديد. متوسط بروز ساليانه سندرم گيلن باره كشور در سنين كمتر از 15 سالگي 1 (فاصله اطمينان 95 درصد 13/1-88/0) در هر صد هزار كودك و در سنين 15-5 سالگي 7/0 (فاصله اطمينان 95 درصد 83/0-58/0) در هر صد هزار كودك برآورد گرديد. تعداد موارد مورد انتظار سندرم گيلن باره در واحدهاي زماني 10 هفته اي 8/23 بود. در واحد زماني مصادف با بسيج ايمن سازي 25 مورد از اين سندرم گزارش گرديد. احتمال وقوع 25 مورد سندرم گيلن باره يا بيشتر در واحد زماني بسيج ايمن سازي با توزيع پواسون كه تعداد موارد مورد انتظار آن 8/23 باشد برابر با 43/0 بدست آمد (P=0.4).نتيجه گيري: بروز ساليانه سندرم گيلن باره در مطالعه حاضر مشابه بروز اين سندرم در ساير مطالعات مي باشد. بر اساس نتايج اين مطالعه، در طول چهار هفته بسيج ايمن سازي سرخك، سرخجه و 6 هفته پس از آن افزايشي در وقوع سندرم گيلن باره در مقايسه با دوره هاي زماني مشابه گذشته و پس از آن مشاهده نگرديد.