ارزيابي وضعيت شنوايي در كودكان مبتلا به مننژيت به وسيله آزمون پاسخ شنوايي ساقه مغز و رديابي پرتوهاي صوتي برانگيخته گوش

هدف: كاهش شنوايي حسي عصبي از مهمترين پيامدهاي ابتلا به بيماري مننژيت مي باشد كه معمولا به دليل وخامت حال بيمار، در مرحله حاد بيماري، مورد توجه قرار نمي گيرد. در حاليكه با تشخيص سريع و به موقع و مداخله درماني مناسب در زمان صحيح، از تاخير رشد گفتاري كودك مي توان جلوگيري نمود. با توجه به اهميت تشخيص سريع آسيب شنوايي، انجام تستي جهت غربالگري، ضروري به نظر مي رسد.روش مطالعه: در اين پژوهش 40 كودك مبتلا به مننژيت، 24 تا 72 ساعت پس از تشخيص قطعي (مرحله حاد) و 24 ساعت قبل از ترخيص از بيمارستان (مرحله بهبودي)، تحت آزمون پاسخ شنوايي ساقه مغز (ABR) و 7 تا 14 روز پس از ترخيص نيز تحت آزمون رديابي پرتوهاي صوتي برانگيخته گوش (Transient Evoked Otoacoustic Emission) و Distortion Product Otoacoustic Emission قرار گرفتند.يافته ها: در اين مطالعه بر اساس نتايج آزمون پاسخ شنوايي ساقه مغز، در مرحله حاد بيماري 35 بيمار (5/87%) داراي شنوايي هنجار و 5 بيمار (5/12%) مبتلا به كاهش شنوايي حسي عصبي شديد تا عميق بودند. اين نتايج در مرحله بهبودي نيز ملاحظه شد. طبق نتايج آزمونOAE ، 37 نفر (5/92%) داراي شنوايي هنجار و 3 نفر (5/7%) نيز داراي كاهش شنوايي بودند.نتيجه گيري: به منظور تشخيص سريع آسيب شنوايي ناشي از مننژيت، مي توان از تست پاسخ شنوايي ساقه مغز و OAE در مرحله حاد و بهبودي استفاده نمود.