الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي در هموفيلوس آنفلونزا تيپ b جدا شده از اروفارنكس كودكان سالم مهد كودك هاي تهران

هدف: هموفيلوس انفلوانزاتيپ b از علل عمده عفونت هاي تهاجمي شامل مننژيت، آرتريت سپتيك و پنوموني در كودكان زير پنج سال مي باشد. كلونيزاسيون اين ميكروب در مخاط اروفارنكس بصورت بدون علامت بوده و منشاء انتشار ميكروب به ديگران و باكتريمي احتمالي در آنها مي باشد. هدف از اين مطالعه تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي در نمونه هاي هموفيلوس آنفلونزاي تيپ b از مخاط اروفارنكس كودكان مهد كودك هاي تهران است.روش مطالعه: در اين مطالعه بعد از جدا سازي سوش ميكروبي هموفيلوس انفلونزاي تيپ b از اروفارنكس 1000 كودك از مجموع 25 مهد كودك كه بطور تصادفي در نقاط مختلف شهر تهران طي 6 ماهه دوم سال 1384 انتخاب شده بودند، حساسيت آنتي بيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن نسبت به آنتي بيوتيك هاي مختلف انجام گرديد. يافته ها: مقاومت به آمپي سيلين در 3/32 % و توليد آنزيم بتالاكتاماز در 6/23% موارد سوش هاي جدا شده هموفيلوس انفلونزاي تيپ b ديده شد. مقاومت به سفالوسپورين ها بجز سفيكسيم به طور متوسط بين 10 تا 20 % و در مورد سفيكسيم در 8/58 % موارد ديده شد. مقاومت به ريفامپين در 5/17% سوش هاي جدا شده وجود داشت. مقاومت به دو ماكروليد مورد مطالعه شامل آزيترومايسين و كلاريترومايسين بترتيب 6/19% و 3/35% بود.نتيجه گيري: با توجه به مقاومت هاي آنتي بيوتيكي بالا در اين مطالعه و موارد روز افزون اين مقاومت ها در مطالعات مشابه در كشور، توصيه به مصرف بهينه و بجاي آنتي بيوتيك ها در كلينيك، جهت كاهش كلونيزاسيون مخاط اروفارنكس در كودكان و در نتيجه كاهش عفونت هاي تهاجمي با هموفيلوس تيپ b با مقاومت بالاي آنتي بيوتيكي مي گردد.