بررسي علل تاخير بلوغ در انستيتو غدد و متابوليسم

هدف: عدم تكامل سينه بعد از 13 سالگي در دختر و عدم تكامل بيضه بعد از 14سالگي در پسر تاخير بلوغ ناميده مي شود. كودكان مبتلا به تاخير بلوغ در ريسك مشكلات اجتماعي رواني و استئوپروز قرار دارند. با توجه به اهميت تاخير بلوغ، مطالعه فوق جهت آناليز فاكتورهاي اتيولوژيك آن انجام شده است تا راه گشاي برنامه ريزي مدون در توجه دادن خانواده ها، مراكز بهداشتي و پزشكان جهت تشخيص زودرس و درمان بموقع تاخير بلوغ باشد.روش مطالعه: در اين مطالعه مشاهده اي- توصيفي علل تاخير بلوغ در بيماران مبتلا كه در سال هاي 1375 تا 1380 به انستيتو غدد و متابوليسم مراجعه نموده بودند بررسي شد. بيماران (32 پسر، 16دختر) بر اساس اطلاعات كلينيكي آزمايشگاهي به سه گروه هيپوگناديسم هيپوگنادوتروپيك، تاخير سرشتي رشد و بلوغ و هيپوگناديسم هيپرگنادوتروپيك تقسيم شدند. يافته ها: 24 بيمار (50%) در گروه هيپوگناديسم هيپوگنادوتروپيك (شامل 18 مورد هيپوگناديسم هيپوگنادوتروپيك ايزوله، 2 مورد سندرم كالمن، 3 مورد هيپوپيتوئيتريسم و 1 مورد هيپوگناديسم و تالاسمي) قرار گرفتند. 14 بيمار (2/29%) شامل 13 پسر و 1 دختر در گروه تاخير سرشتي رشد و بلوغ قرار گرفتند. 10 بيمار (8/20%) در گروه هيپوگناديسم هيپرگنادوتروپيك (شامل 6 مورد سندرم ترنر2 مورد سندرم كلين فيلتر 2 مورد ديسژنزي خالص گنادي 46 XX قرار گرفتند. شايع ترين علت هيپوگناديسم در پسران تاخير سرشتي رشد و بلوغ (6/40%) و هيپوگناديسم هيپوگنادوتروپيك (6/40%)، و در دختران سندرم ترنر (5/37%) بود. شايع ترين علت مراجعه بيماران كوتاهي قد (5/43%) و سپس عدم ظهور علائم بلوغ (5/37%) بود.نتيجه گيري: در برخورد با هر بيمار مبتلا به تاخير بلوغ، هيپوگناديسم هيپرگنادوتروپيك در دختران و تاخير سرشتي رشد و بلوغ و هيپوگناديسم هيپوگناتروپيك در پسران، به عنوان اولين تشخيص، بايد بررسي شوند. در كليه بيماراني كه با كوتاهي قد مراجعه مي نمايند، مرحله بلوغ بايد تعيين شود و تاخير بلوغ جزو تشخيص هاي افتراقي قرار گيرد.