اثر بخشي آموزش مبتني بر الگوي بزنف در ارتقاء رفتارهاي پيشگيري كننده از بيماري سالك در بين بهورزان و خانوارهاي تحت پوشش مراكز بهداشتي درماني

زمينه و هدف انجام مطالعه و برنامه مداخله آموزش براي تغيير رفتارها در جهت پيشگيري از بيماري سالك در مناطق آندميك ضروري است. اين مطالعه با هدف اثر بخشي آموزش مبتني بر الگوي بزنف در ارتقاء رفتارهاي پيشگيري كننده از بيماري سالك در بين بهورزان و خانوارهاي تحت پوشش طراحي و اجرا شد. مواد و روش ها اين مطالعه، مطالعه اي مداخله اي بوده كه در سال 1388 انجام شد. بهورزان (20نفر) دو مركز بهداشتي درماني روستايي مناطق اندميك بيماري سالك، پرسش نامه تكميل كردند. هم چنين از بين خانوارهاي تحت پوشش هر خانه بهداشت، 20 خانوار به طور تصادفي انتخاب شدند و پرسش نامه ويژه خانوارها را تكميل نمودند. سپس 4 جلسه آموزشي براي بهورزان و 2 جلسه آموزشي براي افراد تاثيرگذار بر آن ها تشكيل شد. در طي فعاليت آموزشي بهورزان، براي برطرف كردن مشكلات آن ها و فراهم نمودن عوامل قادركننده، جلسات هفتگي با نماينده هاي بهورزان برگزار شد پس از 3 ماه فعاليت آموزشي بهورزان، داده ها مجددا جمع آوري شده، مورد تجزيه و تحليل آزمون هاي آماري كاي اسكوئر، تي مستقل، تي زوجي، رگرسيون و من- ويتني قرار گرفت. نتايج ميانگين نمرات مربوط به آگاهي، نگرش و قصد رفتار، عوامل قادر كننده و رفتار بهورزان بعد از مداخله آموزشي در گروه مداخله به طور معني داري افزايش يافت و افراد تاثيرگذار بعد از مداخله آموزشي در گروه تجربي، تغييرات معني داري داشته اند. هم چنين ميانگين نمرات مربوط به آگاهي، نگرش، قصد رفتار، عوامل قادر كننده و رفتار سرپرست خانوارهاي تحت پوشش بهورزان بعداز مداخله آموزشي در گروه تجربي به طور معني داري افزايش نشان داد. نتيجه گيري برنامه آموزشي بر اساس الگوي بزنف، منجر به تغيير رفتار آموزش بهورزان مي شود كه در نهايت، اين رفتار آموزش بهورزان، موجب انجام اقدامات پيشگيرانه در خانواده هاي تحت پوشش آنان مي گردد.