كمبود ويتامين D و سكته مغزي

ويتامين D گروهي از پيش سازهاي هورموني محلول در چربي بوده كه توسط نور خورشيد، غذا و مكمل هاي غذايي به دست مي آيد و جهت فعال شدن در بدن بايد تحت دو واكنش هيدروكسيلاسيون قرار گيرد. مطالعات مختلف نقش ويتامين D در فرايندهاي تنظيم متابوليسم مواد معدني (به خصوص كلسيم، فسفر و متابوليسم استخوان) را نشان داده اند. فاكتورهايي از جمله مصرف كم ويتامين، بيماري هاي كبد و كليه مي توانند منجر به كمبود ويتامين D شوند؛ همچنين، سوء تغذيه ويتامين D با افزايش استعداد ابتلا به بيماري هاي مزمني مانند نارسايي قلبي، بيماري عروق محيطي، فشار خون بالا، اختلالات شناختي شامل فراموشي و گيجي و عدم شناخت و بيماري هاي اتوايميون مانند ديابت نوع 1 مرتبط مي باشد. مطالعات اخير نشان داده اند كه سطح پايين ويتامين D مي تواند منجر به افزايش خطر ابتلا به عوارض قلبي عروقي (Sato و همكاران 2004) و مرگ و مير به دنبال سكته مغزي (Pilz و همكاران 2008) شود. همچنين فشارخون بالا با كاهش تراكم مغز استخوان و افزايش خطر ابتلا به سكته مغزي و مرگ و مير ارتباط دارد. اين مقاله به مرور نقش و فيزيولوژي ويتامين D و بررسي اثر كمبود اين ويتامين بر افزايش استعداد ابتلا به سكته مغزي به عنوان يكي از عوارض قلبي عروقي و ناتواني و مرگ و مير به دنبال آن خواهد پرداخت.