بررسي اثرات حفاظتي ويتامين E و سلنيوم بر اسپرماتوژنز موش هاي صحرايي نر بالغ مقاوم به انسولين

زمينه و هدف ديابت يك اختلال چندعاملي ازگروه بيماري هاي متابوليك است كه با افزايش مزمن قندخون مشخص مي شود. در اين تحقيق، نقش حفاظتي ويتامين E و سلنيت سديم در پيشگيري از اثرات مضر مقاومت به انسولين (ديابت نوع2) بر اسپرماتوژنز مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها موش هاي نر بالغ (180- 200 گرم) از نژاد ويستار به پنج گروه 7 تايي (گروه كنترل، گروه شم و 3 گروه تجربي) تقسيم شدند. اين موش ها به مدت 110روز، روزانه فروكتوز10 % محلول در آب و همچنين mg/kg 200 ويتامين E (از طريق گاواژ)، mg/kg 5 / 0 سلنيت سديم (تزريق درون صفاقي) يا هر دو را دريافت داشتند. پس از اين مدت، پارامترهاي اسپرم، سطح تستوسترون، LH، توليد روزانه اسپرم (DSP)، هيستوپاتولوژي بيضه و ميزان مالون دي آلدهيد (MDA) در بيضه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج شمارش اسپرم، درصد تحرك و زنده بودن اسپرم و DSP در موش هاي مقاوم به انسولين كاهش يافت. كاهش معني داري در تعداد سلول هاي لايديگ، اسپرماتوگوني، اسپرماتيد و اسپرماتوزوئيد در بيضه ي حيوانات مقاوم به انسولين مشاهده گرديد. ميزان MDA و تستوسترون نيز در بيضه حيوانات مقاوم به انسولين افزايش نشان داد. دريافت ويتامين E و سلنيت سديم ميزان MDA، اثرات مضر فروكتوز بر بيضه، پارامترهاي اسپرم و بافت شناسي بيضه را كاهش داد. دريافت همزمان ويتامين E و سلنيت سديم بيشترين اثر حفاظتي را ايجاد كرد. نتيجه گيري اين يافته ها نشان مي دهد كه تجويز ويتامين E و سلنيت سديم، بيضه موش هاي آزمايشگاهي را در مقابل استرس اكسيداتيو القا شده توسط ديابت نوع 2 محافظت مي كند.