بررسي فنوتيپي مقاومت دارويي اسينتوباكتر بوماني داراي مقاومت دارويي چندگانه

زمينه و هدف الگوهاي مقاومت دارويي در بين پاتوژن هاي باكتريايي بيمارستاني، در بيمارستان هاي مختلف يك كشور به صورت گسترده اي مي تواند متفاوت باشد. از آنجايي كه اسينتوباكتربوماني يكي از مهم ترين عوامل عفونت هاي بيمارستاني است، بررسي الگوهاي مقاومت دارويي در آن ضروري مي باشد. مواد و روش ها اين مطالعه مقطعي- توصيفي بر روي 63 نمونه اسينتوباكتر بوماني مقاوم به چند دارو (MDR) و عامل عفونت هاي بيمارستاني جدا شده از بيماران بستري در بيمارستان هاي استان فارس صورت گرفت. پس از تاييد و تشخيص باكتري با روش هاي استاندارد باكتري شناسي، ميزان حساسيت آن ها نسبت به 18 آنتي بيوتيك مختلف، از جمله ايمي پنم، مروپنم و سيپروفلوكساسين به روش آنتي بيوگرام (ديسك ديفيوژن) بررسي شد. نمونه هايي كه در تست آنتي بيوگرام نسبت به سه آنتي بيوتيك مذكور (ايمي پنم، مروپنم و سيپروفلوكساسين) مقاوم بودند، جداسازي شدند و حداقل غلظت بازدارندگي (MIC) آن ها بر روي ايزوله هاي اسينتوباكتر بوماني به روش رقيق سازي متوالي (ماكرو دايلوشن) و بر طبق استاندارد CLSI تعيين شد. نتايج در اين مطالعه، درصد ايزوله هاي اسينتوباكتربوماني مقاوم به ايمي پنم، مروپنم و سيپروفلوكساسين در روش سريال دايلوشن به ترتيب 9/40%، 60% و 7/77% بوده است. نتيجه گيري در اين مطالعه، سويه هاي اسينتوباكتر بوماني به آنتي بيوتيك هاي مختلف مقاومت بالايي داشتند. با توجه به اهميت اين باكتري در عفونت هاي بيمارستاني اعمال اقداماتي در جهت جلوگيري از پراكندگي اين باكتري ضروري مي باشد.