مقايسه تمرين هوازي با شدت بالا و متوسط بر سطح لپتين سرمي و اكسيداسيون چربي دختران جوان چاق

زمينه و هدف اضافه وزن و چاقي اكنون به عنوان يك مشكل توجه محققان جهان را به خود جلب كرده است. بدين منظور در اين پژوهش به مقايسه اثر دو شيوه تمرين هوازي با شدت بالا و متوسط بر ميزان لپتين سرمي و اكسيداسيون چربي پرداخته شد. مواد و روش ها 14 دانشجوي دختر دختر چاق (ميانگين سني 2/6 ± 08/22 سال، 72/12 ± 78 كيلوگرم، ميانگين قد 5/6 ± 34/161 سانتي متر، ميانگين درصد چربي 68/2 ± 46/36 درصد، ميانگين شاخص توده بدني 77/4 ± 30 كيلوگرم بر مجذور قد به متر) به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودني ها به دو گروه تمرين هوازي با شدت بالا (% 95-85 HRmax، 33 دقيقه تمرين) و متوسط (% 70- 50 HRmax، 41 دقيقه تمرين) تقسيم شدند. تمرينات سه روز در هفته براي 8 هفته با صرف انرژي يكسان انجام شد. تجزيه و تحليل آماري داده هاي تحقيق با استفاده از آزمون t - زوجي و غير همبسته، در سطح معني داري 05/0 = a انجام گرفت. نتايج نتايج مطالعه حاكي از افزايش معنادار اكسيداسيون چربي با انجام تمرينات با شدت بالا (p =0.03) و كاهش معنادار لپتين در تمرين با شدت متوسط در مقايسه با تمرين با شدت بالا بود (p =0.03). تمرين با شدت متوسط نيز سبب كاهش معنادار درصد چربي بدون كاهش معنادار لپتين شد (p =0.03). نتيجه گيري به نظر مي رسد تمرينات با شدت متوسط در اثر كاهش توده چربي بر ترشح لپتين اثر مي گذارد، ضمن اينكه اين تمرينات با شدت بالا سبب افزايش ظرفيت اكسيداسيوني و بالطبع افزايش اكسيداسيون چربي در حين فعاليت گرديد.