بررسي ميزان شيوع عوارض چشمي و برخي عوامل موثر در بروز آن در بيماران ديابتي مركزديابت درمانگاه خدمات بهداشتي-درماني نادر كاظمي شهرستان شيراز 1377-1389

زمينه و هدف: با توجه به شيوع فزاينده ديابت و شانس بروز عوارض چشمي در افراد ديابتي، اين مطالعه به منظور بررسي شيوع و بررسي عوامل خطر براي بروز عوارض چشمي در مراجعه كنندگان به مركز ديابت نادر كاظمي شيراز سالهاي 1377تا 1389  انجام گرفت.مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي،703 پرونده بيمار ديابتي به روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك انتخاب و شيوع عارضه چشمي و تاثير فاكتورهايي چون سن، جنس، نوع ديابت، شغل، تحصيلات، ميزان تري گليسريد و كلسترول خون، سابقه ديابت در خانواده، سابقه فشار خون، سابقه شركت در كلاس آموزشي، مدت ابتلا به بيماري  و ميزان قند خون در شيوع عارضه چشمي بررسي شدند.نتايج: عوارض چشمي در 229 بيمار (6/32 درصد) وجود داشت. بيماران ديابت نوع دوم عوارض چشمي بيشتري نسبت به بيماران ديابت نوع اول داشتند (001/P ). فاكتورهايي مانند شغل (022/0=P)، سابقه شركت در كلاس آموزشي (001/P )، تحصيلات (001/P )، سابقه ديابت در خانواده (001/P )، ميزان تري گليسريد خون (021/=P)، مدت ابتلا به بيماري (001/‌‌P )، سن(001/P )، نوع درمان(001/P ) و ميزان قند خون (001/P ) از نظر آماري با بروز عارضه چشمي رابطه داشتند. اما ساير عوامل خطر مانند سابقه فشار خون، جنسيت و ميزان كلسترول خون رابطه آماري معني داري با بروز عارضه چشمي نداشتند.بحث و نتيجه گيري: باتوجه به شيوع عوارض چشمي، آموزش مداوم بيماران ديابتي در خصوص بيماري و عوارض آن مي توانند در كاهش  بروز عوارض چشمي نقش داشته باشند.