بررسي اثر سير خام و سير پخته بر تغييرات هيستوپاتولوژيك وهيستومورفومتريك بيضه و اپي‌ديديم و اثر بر روند اسپرماتوژنز در موش صحرايي

زمينه و هدف: اسپرماتوژنز روندي است كه طي آن سلول‌هاي جنسي نر توليد مي‌شوند و اختلال در هر يك از مراحل آن، مي‌تواند باعث ناباروري شود. در پژوهش حاضر اثر تجويز خوراكي سير به دو صورت خام و پخته بر بافت بيضه و اپيديديم و فرآيند اسپرماتوژنز مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: تعداد 40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در 5 گروه شامل 4 گروه تجربي و يك گروه كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي 1 و 2 به ترتيب روزانه غذاي پلت محتوي 5% و %15سير خام، گروه تجربي 3 و 4 به ترتيب روزانه غذاي پلت محتوي 5% و 15% سير پخته به صورت خوراكي دريافت نمودند. گروه كنترل نيز روزانه به مدت يك ماه غذاي پلت استاندارد دريافت نمودند. در پايان، بيضه‌ها و اپي‌ديديم مورد مطالعه ميكروسكوپي قرار گرفتند. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Duncan-test تجزيه و تحليل شدند. نتايج: اين مطالعه نشان داد كه ميزان تكثير سلول‌هاي جنسي در گروهي كه غذاي محتوي %15 سير پخته مصرف كردند، در مقايسه با گروه كنترل، افزايش معني‌داري داشته است (5%≥P) و اين ميزان در گروهي كه از غذاي محتوي %15 و %5 سير خام تغذيه شدند، كاهش معني‌داري در مقايسه با گروه كنترل نشان داد. نتيجه‌گيري: تجويز سير پخته ضمن تاثيرگذاري بر تكثير سلول‌هاي جنسي در توبول بيضه و اپي‌ديديم، روند اسپرماتوژنز را نسبت به گروه كنترل سرعت مي‌بخشد. تجويز سير خام داراي اثرات مخرب روي بافت بيضه و فرايند اسپرماتوژنز در گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل است.