تجارب دانشجويان پرستاري از محيط آموزش باليني

زمينه و هدف: محيط باليني مناسب با فراهم سازي فرصتهاي يادگيري براي دانشجويان، نقش مهمي در آماده سازي آنها جهت بكارگيري دانش آموخته شده در بالين دارد. از آنجائي كه تجارب دانشجويان در محيط باليني بر كيفيت يادگيري آنها موثر است؛ مطالعه حاضر با هدف تبيين تجارب دانشجويان پرستاري از محيط آموزش باليني صورت گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش كيفي با رويكرد تحليل محتواي مرسوم انجام شد. نمونه گيري به روش هدفمند با مشاركت 13 دانشجوي پرستاري سال آخر، طي سال تحصيلي 93-1392در دانشكده پرستاري مامائي زابل صورت گرفت. روش جمع آوري داده ها مصاحبه نيمه ساختار يافته بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل محتوي كيفي استفاده شد.يافته ها: با بررسي نتايج، 5 طبقه اصلي شامل تهديدات، دورنما، نيروهاي دوگانه، فضاي فكري و كنش هاي دانشجو به محيط آموزش باليني و 10 طبقه فرعي استخراج گرديد.نتيجه گيري: از آنجائي كه شكل گيري تجارب دانشجويان يكي از عوامل پيشگوئي كننده در تحقق يادگيري و تسهيل كننده فرآيند حرفه اي شدن آنها مي باشد، بنابراين توجه مسوولين و مديران به آموزش باليني حائز اهميت است تا بتوان تهديدها و دغدغه هاي دانشجويان را كاهش داد، با برآوردن انتظارات آنها دورنماي خدشه دار شده رشته را ترميم كرد، جذابيت حرفه را افزايش داده و باورها، كنش ها و احساسات مثبتي را در آنها ايجاد نمود.