تاثير پيش داروي ميدازولام وريدي در كاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي كاتاراكت تحت بيهوشي عمومي

سابقه وهدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل يكي از عوارض شايع و آزاردهنده بعد از بيهوشي و عمل جراحي ميباشد. علل تهوع و استفراغ پيچيده بوده و به فاكتورهاي متنوعي شامل روش بيهوشي، خصوصيات دموگرافي و نوع و محل عمل جراحي بستگي دارد. تا به حال داروهاي متعددي براي پيشگيري از تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد مطالعه قرار گرفته است كه هيچكدام نتوانستهاند بطور كامل اين عارضه را كنترل كنند. در اين تحقيق ما اثر پيش داروي ميدازولام را دركاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل بررسي كرده ايم.مواد و روشها: اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني دوسوكور با كد اخلاق 3036 بروي 100 بيمار متعلق به ASA يك يا دو كه جهت عمل جراحي كاتاراكت به روش خارچ كپسولي مراجعه كرده بودند انجام گرفت. بيماران بطور تصادفي به دو گروه شاهد و ميدازولام تقسيم شدند. پس از ثبت علايم حياتي و گرفتن رگ باز به گروه ميدازولام، به صورت داخل وريدي (0.025 ميلي گرم به كيلوگرم) ميدازولام و به گروه شاهد هم حجم از سالين نرمال تزريق شد. القاي بيهوشي در دو گروه بهصورت يكسان با پنتوتال (3 تا 5 ميليگرم به كيلوگرم) و اتراكوريم (0.4 ميليگرم به كيلوگرم) صورت گرفت و جهت نگهداري راه هوايي از راه هوايي ماسك حنجرهاي (Laryngeal mask airway) استفاده شد. در 24 ساعت اول بعد از عمل شدت تهوع (با استفاده از معيار سنجش بصري ده نقطه اي VAS)، تعداد دفعات استفراغ و ميزان مصرف متوكلوپراميد، شدت درد (بر اساس معيار بصري سنجش درد Visual analogue scale ) و همچنين مدت توقف در اتاق بهبودي ثبت گرديد و پس از جمع آوري داده ها وارد نرم افزار SPSS ويراست 14 شد. واز تست آماري Chi-square جهت مقايسه داده هاي كيفي و از تست آماري Independent t-test جهت مقايسه داده هاي كمي استفاده گرديد.يافته ها: هر دو گروه از نظر اضطراب قبل از عمل، ميانگين سني، شاخص توده بدني، مدت زمان ناشتايي(NPO time)، علايم حياتي در طول عمل و شدت درد بعد از عمل يكسان بودند. در گروه هدف تعداد دفعات استفراغ (0.08 در مقابل 0.8)، شدت تهوع (1.14 در مقابل 3.18) و ميانگين مصرف متوكتوپراميد ( mg0.8 مقابلmg 2.2) كمتر از گروه كنترل ميباشد. ولي مدت زمان توقف بيمار در اتاق بهبودي (20.8 دقيقه در مقابل 16.2 دقيقه) در گروه هدف بيشتر مي باشد.نتيجه گيري: استفاده از ميدوزولام وريدي به عنوان بيش داروي بيهوشي ميتواند سبب كاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي آب مرواريد تحت بيهوشي عمومي شود.