بررسي فراواني وجود ليگامان عرضي زانو در MRI هاي انجام شده در بيمارستان حضرت رسول اكرم (ص)

مقدمه و هدف: ليگامان عرضي زانو، در همه افراد وجود ندارد و برخي از مقالات آنرا به عنوان يك وارياسيون طبيعي ذكر كرده اند. مطالعات اندكي در مورد آناتومي و نقش اين ليگامان انجام گرفته است و پزشكاني كه با زانو سر و كار دارند، ممكن است از وجود آن بي خبر باشند و يا در صورت مشاهده در MRI زانو، آنرا تشخيص ندهند. لذا در اين مطالعه قصد داريم شيوع وجود ليگامان عرضي زانو را در نمونه اي از جمعيت ايران مورد بررسي قرار دهيم.مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي بوده و بصورت آميزه نگر در سال 1388، بر روي 115 نفر از افرادي كه با انديكاسيونهاي مختلف براي آنها MRI زانو درخواست شده بود، انجام شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته ها: فراواني كلي وجود ليگامان زانو در افراد مورد مطالعه %53.9 بود. ميان جنسيت افراد و وجود ليگامان عرضي زانو در آنها رابطه معني داري مشاهده نشد (P=0.5). ميانگين طول ليگامان عرضي 30.158, 95% CI [20.0-42.70] ميلي متر و ميانگين عرضي اين ليگامان 2.299, 95% CI[0.5-4.20] ميلي متر بود. همچنين ميان وجود ليگامان عرضي و سن افراد رابطه معني داري مشاهده نشد (P=0.161).بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي تحقيق فراواني ليگامان عرضي زانو، در جامعه از شيوع نسبتا بالايي برخوردار است. از آنجا كه وجود اين ليگامان مي تواند منجر به ايجاد اشتباهاتي در خواندن MRI شود، لزوم شناخت دقيقتر فراواني اين ليگامان در جمعيت ها و نژادهاي مختلف و تاكيد بر امكان وجود آن بخصوص براي افرادي كه با اين ليگامان سر و كار دارند، از قبيل راديولوژيست ها وارتوپدها مورد تاكيد مي باشد.