بررسي تاثير فعاليتهاي موسيقايي برعملكرد اجرايي بيماران مبتلا به اسكيزوفرنيا

سابقه و هدف: اسكيزوفرنيا يك آسيب شديد رواني توام با اختلال در عملكردهاي اجرايي است. از آنجايي كه برخي از مشكلات عملكرد اجرايي ميتوانند با آموزش بهبود يابند، اين مطالعه با هدف بررسي تاثير فعاليتهاي موسيقايي بر عملكرد اجرايي بيماران مبتلا به اسكيزوفرنيا صورت گرفته است.مواد و روش ها: اين پژوهش يك كارآزمايي باليني بود كه با شماره IR138812053419N1 ثبت شده است. 56 بيمار عضو انجمن حمايت از بيماران اسكيزوفرنيا به شكل نمونه گيري در دسترس بطور تصادفي به دو گروه 30 نفره مداخله و 26 نفره كنترل تقسيم شدند. سپس گروه مداخله به مدت 24 جلسه در برنامه موسيقي درماني شركت داده شد. نمرات عملكرد اجرايي هر دو گروه به كمك آزمون هاي استروپ، برج لندن، پوردوپگ بورد و دسته بندي كارتهاي ويسكانسين در مراحل پيش آزمون و پس آزمون گردآوري شدند.يافته ها: در گروه مداخله، نمرات آزمون استروپ بعد از مداخله افزايش داشته اما بين دو گروه تفاوت معناداري ديده نشد (P>0.05). در آزمون برج لندن با وجود عدم معناداري يافته ها (P>0.05) گروه مداخله بعد از دوره با سرعت كمتر و در عين حال امتياز بيشتر آزمون را انجام داده است. آزمون پوردوپگ بورد نيز نتايج معناداري را نشان نداد (P>0.05). در آزمون ويسكانسين تفاوت معنادار بين دو گروه ديده شد (P<0.05) و گروه مداخله عملكرد بهتري بعد از مداخله داشته است.بحث و نتيجه گيري: موسيقي در بالا بردن نمرات عملكرد اجرايي مي تواند موثر باشد اما براي ملاحظه تاثيرات چشمگيرتر نياز به عواملي همچون حجم نمونه وسيع تر و دوره هاي پيگيري مي باشد.