Author/Authors :
رجبي, جليلي , منصوري, فيض الله دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - پزشكي - عفوني و گرمسيري و MPH, كرمان, ايران , رئوفي جهرمي, رحيم , حسيني شكوه, جواد , نوري فرد, مهتاب , حميدي فراهاني, رامين دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - گروه بيماري هاي عفوني و گرمسيري, تهران, ايران
Abstract :
سابقه و هدف
تست هاي سرولوژيك شايع ترين معيار تشخيصي بروسلوز در حال حاضر مي باشد. توزيع عيار آنها در اين بيماران از طرفي سيستم بيماريابي را ارزيابي مي نمايد و از طرفي ما را در بكارگيري بهتر اين تست تشخيصي ياري خواهد نمود.
مواد و روش ها
در اين مطالعه عيار تست هاي سرولوژيك (رايت، 2ME، و كومبس رايت) بيماران گزارش شده از سال 1381 تا اسفند 1385 بيماران جمع آوري و آناليز شد. جهت تغيير توزيع مقادير اين پارامترها به توزيع نرمال از لگاريتم بر مبناي 10 عكس مقادير استفاده شد. ارتباط اين مقادير با فاكتورهاي گروه سني (گروه هاي 10 ساله)، جنس و سال تشخيص با استفاده از آزمون ANOVA مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها
3554 مورد نتيجه تست رايت در فرم ها يافت گرديد كه داراي دو نماي 160/1 و 320/1 (هر كدام 25 %) بود. عيار تست در مردان بيش از زنان بود (p<0/01). عيار تست تا ابتداي دهه پنجم زندگي كاهش مي يابد و ميانگين عيار تست در سال هاي 82 و 83 بيش از سال هاي 81 و 85 است (p<0/01). فاكتورهاي سن (p<0/01)، جنس (p<0/05)، و سال تشخيص (p<0/05) هر كدام به صورت مستقل با ميانگين تيتر رايت ارتباط داشتند و علاوه بر آن اختلاف تيتر در دو جنس در گروه هاي سني مختلف، متفاوت است (p<0/05). الگوي تغييرات و ارتباط مشابهي را در مورد تست 2ME و coombs Wright نيز ميتوان يافت.
بحث و نتيجه گيري
عيار تست هاي بيماري در بيماران علامتدار بروسلوز مرتبط با سن و جنس است و ميانگين در هنگام كاهش بروز بيماري (سال هاي 1382 و 1383) بيش از سال هاي افزايش بروز (سال هاي 1381 و 1385) است.
