اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحميلي

اهداف: اثرات جنگ، عميق، مداوم و پيچيده است و با مبتلاكردن افراد بازمانده از جنگ به اختلالات يا آسيب هاي جسمي و رواني متوقف نمي شود، بلكه تا عمق خانواده ها و مراقبت كنندگان آنها نيز نفوذ پيدا مي كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحميلي بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل، 30 نفر از دختران جانبازان عضو بنياد شهيد و امور ايثارگران و جانبازان شهرستان فلاورجان در سال 1396 به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش ( 15 نفر) و كنترل ( 15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد را طي 8 جلسه دريافت كرد، ولي گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت ننمود. پرسشنامه ابراز وجود گمبريل و spss ريچي، به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 23 t ، و از طريق آزمونهاي تحليل كوواريانس تكمتغيره مستقل و مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: با تعديل نمرات پيش آزمون، بين ميانگين نمرات ابراز وجود گروههاي آزمايش و كنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معنيداري وجود داشت و ميانگين p=0/0001 ؛f=23.260/ نمرات در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل بالاتر بود نتيجه گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحميلي موثر است.