Vegetation-Environmental Relationships and Ecological Species Groups of the Ilam Oak Forest Landscape, Iran

اين مطالعه در جنگلهاي بلوط ايلام واقع در غرب كشور انجام گرديد. هدف اين مطالعه تعيين گروه گونه هاي اكولوژيك و طبقه بندي رويشگاه بود. در اين مطالعه، داده ها با استفاده از 117 پلات جمع آوري و روش نمونه گيري اتخاذ شده، طبقه بندي- تصادفي بود. اندازه پلاتهاي نمونه برداري براي گونه هاي درختي و درختچه اي 20*20 متر و براي گونه هاي علفي 1.5*1.5 متر بود. براي ثبت گونه هاي علفي، روش پلات لانه اي ويتاكر مورد استفاده واقع شد. نمونه هاي خاك براي مطالعه خصوصيات خاك جمع آوري شدند. روش هاي تجزيه چند متغيره براي طبقه بندي و تعيين رابطه بين تركيب گونه اي و فاكتور هاي محيطي و براي تشخيص گروه گونه هاي اكولوژيك استفاده گرديدند. نرم افزارهاي PC-ORD و SPSSبراي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شدند. پنچ گروه گونه اكولوژيك در منطقه تشخيص داده شدند. Cerasus microcarpa گونه شاخص در گروه اول بود. اين گروه همبستگي بالايي با كربن و نيتروژن داشت. brantii Quercus بالاترين همبستگي را با كربنات كلسيم داشت. گروه سوم Acer monspessulanum بود. مهمترين فاكتور براي تفكيك اين گروه ارتفاع و رس بود. گروه Amygdalus orientalis همبستگي بالايي با ارتفاع داشت. اين دو گروه اشاره شده در بالا در ارتفاع بالاتر واقع بودند. Astragalus liyciodes گونه شاخص درگروه مشخص ديگر در منطقه مورد مطالعه در سطح بالايي از در صد سنگ حضور داشت. گروه گونه Astragalus جاييكه ميزان سنگ خاك زياد بود، مشاهده گرديد. نتايج اين مطالعه همچنين نشان داد كه گروه گونه هاي در ارتفاعات بالاتر از غناي كمتري برخودار بودند.

The study was carried out in the Ilam Oak forest that is located in the west part of Iran. The objective of this research was to determine the plant ecological groups and site classification in this region. Data were collected from 117 sample plots using the systematic-random sampling method. The size of sampling plots was 20 m×20 m for the tree and shrub species and 1.5 m ×1.5 m for herbaceous species. Whittaker’s nested plot method was used in order to record the herbaceous species. Soil samples were collected and analyzed to study soil properties. Multivariate analysis methods were used to classify and determine the relationship between species composition and environmental factors and to recognize ecological species groups. PC-ORD and SPSS software were used for data analyzing. Five ecological groups were specified in the study area. Cerasus microcarpa was the indicator species in the first group, which showed high correlation with carbon and nitrogen. Quercus brantii showed the strongest correlation with CaCO3. The third group was Acer monspessulanum. Elevation and clay were the most important factors that separated this group. Amygdalus orientalis showed high correlation with elevation. These two above mentioned groups were located in higher altitude. Astragalus liyciodes was the indicator species in another distinct group in the study region with high level of stoniness percentage. Astragalus group was observed where soil stoniness was high. Results also showed that groups at higher elevation showed lower richness.