Studying the Relationship between Organizational Justice and Employees’ Quality of Work Life in Public Organizations: A Case Study of Qom Province

هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي ارتباط عدالت سازماني و كيفيت زندگي كاري كاركنان مي‌باشد. اين تحقيق همچنين رابطه بين ابعاد عدالت سازماني يعني عدالت توزيعي، عدالت رويه‌اي و عدالت تعاملي را با كيفيت زندگي كاري بررسي مي‌نمايد. جامعه آماري اين پژوهش كليه كاركنان سازمان‌هاي دولتي استان قم مي‌باشند كه تعداد نمونه آماري بدست آمده 264 نفر مي‌باشند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه مي‌باشد. داده‌ها توسط آزمون‌هاي كولموگروف اسميرنف، ميانگين يك جامعه آماري و آزمون فريدمن و آزمون همبستگي پيرسون، به وسيله نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌هاي پژوهش رابطه مثبت بين عدالت سازماني و كيفيت زندگي كاري را نشان داد. به علاوه تجزيه و تحليل ابعاد سه‌گانه عدالت سازماني نشان داد كه اين ابعاد با كيفيت زندگي كاري رابطه مثبت دارند.

The main purpose of this study is the analysis of the correlation between organizational justice and quality of work life. This study also analyzes the correlation between organizational justice components as encompassed by three specific forms of justice perceptions; distributive justice, procedural justice, and interactional justice with quality of work life. Statistical population consists of all employees in Qom Province public organizations and the sample includes 264 employees. Data collection tool is questionnaire. Collected data were analyzed by Smirnof-Kolmogorov test as well as one-sample t-test and Friedman test and Pearson correlation test by SPSS software. Findings indicated significant positive relationships between organizational justice and quality of work life. Correlation analysis for the three components of organizational justice showed that three components of organizational justice had positive relations with quality of work life.