Babesia infection in urban and rural dogs in Ahvaz district, Southwest of Iran

بابزيوز سگ سانان، يك بيماري مهم در سرتاسر دنيا به شمار مي رود كه ناشي از كنه ها بوده و بوسيله يك انگل خوني از شاخه آپي كمپلكسا و جنس بابزيا ايجاد مي شود. هدف از مطالعه حاضر، تشخيص وضعيت عفونت ناشي از بابزيا در سگ هاي شهري و روستايي منطقه اهواز، جنوب غرب ايران بود. بدين منظور 200 قلاده سگ روستايي از 5 روستاي اطراف اهواز و 200 قلاده سگ شهري (به روش نمونه گيري طبقه بندي با تخصيص برابر)، ارجاعي به بيمارستان دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز، از نظر حضور گونه هاي بابزيا بررسي شده بودند. سگ هاي مورد مطالعه بر اساس سن، جنس، نژاد و فصل تقسيم بندي شده بودند. نمونه هاي خون از وريد سفاليك يا سافن اخذ شده و سپس گسترش هاي خوني نازك محيطي، تهيه و جهت ارزيابي انگل هاي خوني با رنگ گيمسا رنگ آميزي شدند. در ميان 400 قلاده سگ، 15 نمونه (75/3 درصد) آلوده به بابزيا كنيس بودند. مطالعه حاضر نشان داد كه از 200 قلاده سگ روستايي، 11 نمونه (5/5 درصد) و از 200 قلاده سگ شهري، 4 نمونه (2 درصد) از نظر بابزيا كنيس مثبت بودند. شيوع عفونت در سگ هاي بالغ 6-3 سال (46/4 درصد: 5 تا از 112 مورد) بيشتر از سگ هاي جوان زير 3 سال (59/3 درصد: 7 تا از 195 مورد) و بالاتر از 6 سال (85/3 درصد: 3 تا از 78 مورد) بود. شيوع عفونت در سگ هاي ماده (29/4 درصد‎‏‎ْ‏‎: 6 تا از 140 قلاده سگ) نسبت به سگ هاي نر (46/3 درصد: 9 تا از 260 مورد) و نيز در فصل گرم (15/5 درصد: 12 تا از 233 مورد) در مقايسه با فصل سرد (8/1 درصد: 3 تا از 167 مورد) بيشتر بود، با اين وجود ارتباط معني داري بين جنس، سن و فصل در سگ هاي شهري بدست نيامد (05/0p > )، اما تفاوت معني دار بين فصل و ميزان عفونت در سگ هاي روستايي بدست آمد (05/0 > p). اگرچه ميزان شيوع عفونت ناشي از اين انگل پايين بود، اما انتقال تك ياخته به ديگر سگ ها مي بايستي مد نظر قرار گيرد. اين اولين گزارش از حضور بابزيا كنيس در سگ هاي منطقه اهواز مي باشد، اما منبع عفونت در سگ هاي مورد مطالعه مشخص نمي باشد. نقش سگ ها در انتشار عفونت ناشي از بابزيا كنيس نياز به بررسي بيشتر دارد.

Canine Babesiosis is an important worldwide, tick-born disease caused by apicomplexan hemoparasitic from genus Babesia. The aim of the present survey was to identify the current state of Babesia infection in urban and rural dogs in Ahvaz district, southwest of Iran. For this reason, 200 rural dogs from 5 village around Ahvaz and 200 urban dogs (stratified random sampling) referred to the veterinary hospital of Shahid Chamran University were examined for the presence of Babesia species within 2 years. The studied dogs were classified based on age, sex, breed and season. Blood samples were taken from cephalic or saphenous vein and then peripheral thin blood smears were prepared and stained with Giemsa for parasitological examination. Among 400 dogs, 15 samples (3.75%) were infected with Babesia canis. The present study showed that from 200 rural dogs, 11 samples (5.5%) and from 200 urban dogs, 4 samples (2%) were positive for B. canis. Infection rate was higher in adult dogs 3-6 years-old (4.46; 5 out of 112) compared with youngʹs less than 3 years (3.59; 7 out of 195) and above 6 years (3.85; 3 out of 78). The infection was higher in female dogs (4.29%; 6 out of 140) than males (3.46%; 9 out of 260) and in warm season (5.15%; 12 out of 233) compared with cold season (1.8%; 3 out of 167), nevertheless, there was not significant relationship between sex, age and season in urban dogs (P > 0.05), but significant difference was revealed between season and infection in rural dogs population (P < 0.05). Although the infection rate of this parasite was low, but transmission of the protozoan to dogs should be intentioned. This is the first report indicating the presence of B. canis in dogs of Ahvaz district; however, the sources of infection in these dogs are not clear. The role of dogs in the epizootiology of B. canis infection needs to be further explored.