The Effect of Written Corrective Feedback on the Accuracy of Output Task and Learningof Target Form

تاثير بازخوردهاي اصلاحي بروي صحت ساختاري فعاليت هاي برون دادي از قبيل بازسازي متون، فعايت هاي ويرايشي، نوشتار با كمك تصاوير و غيره بدرستي انجام نگرفته است. بر اساس نظراتي مانند اينكه با استفاده از فعاليت هاي برون دادي و بازخوردهاي اصلاحي به عنوان دو متغير مستقل در يك تحقيق، محقق قادر نمي باشد تا نتايج حاصله از تحقيق را به يكي از آن دو نسبت دهد، اين پژوهش سعي دارد تا تاثير بازخوردهاي اصلاحي نوشتاري را بروي صحت دستوري فعاليت هاي برون دادي در طول تحقيق و همچنين تاثير كلي آنان را در يادگيري ساختار دستوري مورد نظر از طريق دو تست بسنجد. بدين منظور 93 نفر از زبان آموزان سطح متوسط از طريق تست تاقل انتخاب و به سه گروه تقسيم شدند. به گروه اول نوع بازخورد اصلاحي مستقيم، گروه دوم بازخورد اصلاحي غير مستقيم، و به گروه كنترل هيچ بازخورد اصلاحي داده نشد. با توجه به سوال اول تحقيق كه سعي داشت ميزان پبشرفت زبان آموزان را از نخستين فعاليت برون دادي به دومين فعاليت در طي ده جلسه بسنجد، بررسي اين فعاليت ها نشان داد كه زبان آموزاني كه فرصت دريافت بازخوردهاي اصلاحي مستقيم يا غير مستقيم به آنها داده شده است، رشد چشمگيري از نظر دستوري داشته اند. به منظور پاسخ به سوال دوم اين تحقيق كه موضوع يادگيري ساختار را از طريق دو تست مورد بررسي قرار مي داد، بار ديگر نتايج بيانگر اين مهم بود كه عملكرد دو گروه هدف كه بازخورد اصلاحي دريافت كرده اند موفق تر بوده است. گفتني است كه از بين اين دو بازخورد اصلاحي نوشتاري ، بازخورد اصلاحي مستقيم نسبت به نوع غير مستتقيم در آزمون توليدي نتيجه بهتري بهمراه داشته است اما در خصوص آزمون بازشناختي تفاوت چشمگيري بين تاثير اين دو بازخورد اصلاحي نبوده است.

The effect of error feedback on the accuracy of output task types such as editing task, text reconstruction task, picture cued writing task, and dictogloss task, has not been clearly explored. Following arguments concerning that the combination of both corrective feedback and output makes it difficult to determine whether their effects were in combination or alone, the purpose of the present study is to document the role of teachers’ feedback in improving the accuracy of linguistic form in output tasks and in acquiring target form. To this end, this study compared three groups of Iranian intermediate learners (N= 93), one with direct grammar feedback, the other one with indirect grammar feedback and the last one with no grammar feedback. In terms of the target form uptake from first to subsequent text reconstruction tasks, the analysis of the data obtained within ten treatment sessions indicated that the participants, who received written corrective feedback compared to those who did not, progressed significantly from the first to the subsequent output tasks. In terms of learning, the learners who had the opportunities for receiving feedback performed significantly better than those in non- feedback condition on the production and recognition post- tests although explicit feedback rather than implicit feedback led to greater learning of target form on the production test, but no significant differences were found in relative efficacy of the two written corrective feedback types as far as the result of the recognition test was concerned.