قياس خاصيه تنوع المفردات في الاسلوب:(دراسه تطبيقيه لنماذج من كتابات خليل جبران والمنفلوطي والريحاني)

نقد ادبي معاصر عربي از آغاز دهه ي هفتاد روش هاي نوين غربي مانند فورماليسم (صورت گرايي)، ساختار شناسي، مسايل زبان شناختي و گرايشاتي كه بعداً با اين روش ها در آميخت مانند سبك شناسي،زبان شناسي و تحليل گرايي را دنبال نموده است و اين مسيله در پژوهش هاي ادبي و نقدي تغيراتي را موجب گشته است. آنچه ما در صدد انجام آن در اين زمينه هستيم، سبك شناسي است كه با اصول و روش هاي زبان شناسانه ي تحليلي را براي تحليل سبكهاي ادبي بر طبق منهجهاي علمي به كار مي گيرد. واژه نامه ي لغوي و ثروت لفظي يك شاعر يا يك نويسنده از بارزترين ويژگي هاي يك سبك ادبي مي باشد، بنابر اين بررسي دقيق اين توانايي در متون ادبي ما را به روشن ساختن يكي از مهمترين نشانه هاي بارز يك اسلوب رهنمون مي سازد ؛ اين توانايي نشانگر شخصيت يك اديب است و او را از ديگران متمايز مي سازد و تنوع كلمات يكي از ويژگي هاي سبك شناسي است كه با بررسي آنها در تعداد مشخصي از متون، مي توان به پاسخي محكم كه متكي برداده هاي آماري است، در رابطه با اين سه سوال مهم دست يافت: نخست: كدام يك از اين متون بيانگر يك توانايي لغوي نسبي است اگر با ديگر متون مقايسه شود؟ دوّم: نويسنده به هنگام خلق اثرش چگونه از اين ويژگي تنوع كلمات سود برده است؟ سوّم: آيا اين امكان براي ما وجود دارد كه به نتايج ديگري از خلال تكرار بعضي از كلمات برسيم؟ اين پژوهش مبتني بر بكارگيري داده هاي آماري است براي رسيدن به نتايجي علمي و دقيق؛ و به همين منظور قصد داريم تا ضمن ارايه تيوريك يكي از راههاي آماري بكار گرفته شده در سنجش خاصيت تنوع كلمات به بررسي تطبيقي نمونه هايي از نوشته هاي خليل جبران، منفلوطي و ريحاني بپردازيم و همچنين قصد داريم به برخي نتايج ديگر از خلال تكرار بعضي از كلمات دست يابيم. امّا مهمترين نتايجي كه اين پژوهش بعد از اين آمارگيري ها بدانها رسيد اين موارد بود، ما بيشترين تنوع را در اسلوب جبران مي يابيم با(0.43) و كمترينشان را در اسلوب ريحاني با (0.35) مشاهده مي كنيم و اسلوب منقلوطي ما بين اين دو قرار دارد يعني (0.38) و همچنين از خلال اين بررسي پي برديم كه تكرار برخي از كلمات نيز افكار، انديشه ها، شخصيت و سبك يك نويسنده را تا حد زيادي براي ما مشخص مي كند بدون اينكه ما آن نويسنده را به صورت دقيق بشناسيم و به فرض آشنايي با آن اديب ميزان توفيق وي در بيان عقايدش در اثر ادبي را در مي يابيم.

Contemporary literary criticism has resort to modern western methods such as formalism, structuralism, and trends which were later incorporated like stylistics and analytical studies. This has had an influence on literary and critical studies.in this study we are interested in a type of stylistic investigation which uses analytical linguistic techniques for analyzing literary styles following scientific schools of thoughts and methods. The vocabulary and word reservoir of a poet or an author are among the most distinctive features of a literary style. So, investigating that vocabulary guides us in knowing the characteristics of a style. That vocabulary shows the character of a literary person. The variety in words used by an author is one of stylistic feature the study of which in a certain texts can help answer the following three questions based on statistical data: 1. Which text manifest a certain type of vocabulary 2. How did the author used this variety of words in creating his works. 3. Can we come to other conclusions by examining some patterns in the words This research used statistical data to reach scientific and exact conclusions. We introduce a statistical method for assessing variety of words and investigate samples of writings by Khlill Jibran, Manfaluti and Reyhani. We also achieved other results based in word patterns. But the most important results are: Jibran showed the highest variety (%43) and Reyhani showed the least (%35). Manfaluti falls in between (%38). We also understood that the repetition if some words reveals some of the thoughts, personality, and style of an author to a large extent, without knowing that author in a precise way if we are familiar with that author, we can see how successful he is in expressing his beliefs in the literary work.