بررسي اثر دهانشويه ي كلرهگزيدين 2/0 درصد بر روي ميزان سوپراكسيد دسموتاز بزاق بيماران پريودنتيت مراجعه كننده به دانشكده ي دندان پزشكي جندي شاپور اهواز

زمينه: سوپراكسيد دسموتاز يكي از مهم ترين آنتي‌اكسيدان هاي پستانداران محسوب مي‌شود كه در تمام بافت ها يافت مي‌شود و به نقش آن با بيماري پريودنتال تاكيد شده است. پريودنتيت مزمن، رايج‌ترين فرم بيماري پريودنتال است كه باعث تخريب بافت همبند و استخوان اطراف دندان مي‌شود. يكي از راه هاي كمك درماني بيماري هاي پريودنتال، استفاده از مكمل‌هاي دهاني نظير استفاده از دهان شويه -ي كلرهگزيدين مي‌باشد كه اثر مهاري روي محصولات راديكال آزاد دارد. لذا هدف از اين مطالعه، بررسي اثر دهانشويه ي كلرهگزيدين 2/0 درصد بر روي ميزان سوپراكسيد دسموتاز بزاق بيماران پريودنتيت مزمن متوسط جنراليزه ي مراجعه كننده به دانشكده ي دندان-پزشكي اهواز مي باشد. روش: افراد مورد مطالعه در اين تحقيق 30 نفر كه 15 نفر سالم و 15 نفر بيمار داراي پريودنتيت بودند. از گروه مورد و شاهد دوبار نمونه ي بزاقي به صورت قبل و بعد از مصرف دهانشويه ي كلرهگزيدين به عمل آمد. غلظت SOD توسط روش ELISA تعيين گرديد.داده توسط روش آماري T-TEST آناليز شد. نتايج: فعاليت سوپراكسيد دسموتاز قبل از مصرف دهانشويه در گروه شاهد بيشتر از گروه مورد مي باشد كه تفاوت معناداري دارد (044/0= P). فعاليت سوپراكسيد دسموتاز در گروه بيمار و كنترل بعد از مصرف دهانشويه ي كلرهگزيدين افزايش يافته است، ولي از نظر آماري معنادار نبود (05/0P > ). نتيجه گيري: در بيماري پريودنتال، فعاليتSOD كاهش مي يابد و مصرف دهانشويه ي كلرهگزيدين در تغيير فعاليت SOD نقش دارد.

Background: Superoxide dismutase is an important mammalian antioxidant that is found in all tissues and its role in periodontal disease is emphasized. Chronic periodontitis is the most common form of periodontal disease that causes destruction of connective tissue and bone around the teeth. One way to help the treatment of periodontal disease is use of oral supplements such as chlorhexidine, which has an inhibitory effect on free radical products. This study aimed to evaluate effect of chlorhexidine (0.2%) mouthwash on salivary superoxide dismutase activity of referred patients with generalized moderate chronic periodontitis from Ahvaz Dental School. Methods: A total of 30 cases were included in this study; 15 patients with and 15 people with no any symptoms of periodontitis equally. Control and case groups were allocated and two samples of saliva were collected before and after apply of chlorhexidine mouthwash .SOD levels were determined by ELISA method. Using T-Test methods, the collected data were analyzed. Results: The findings showed that the superoxide dismutase activity in the control group before use mouthwash was more than the case group and there was statistically a significant difference between two groups (P= 0.044). After eliminating chlorhexidine mouthwash, superoxide dismutase activity in either groups has increased but difference was not statistically significant (P > 0.05). Conclusion: The results conveyed that SOD activity was reduced in periodontal patients and for that reason, the use of chlorhexidine mouthwash could change the SOD activity.