1699

بررسي امكان پرورش توام ميگوي سفيدغربي‭( (Litopenaeus vannamei ‬و ماهي‌كفال خاكستري ‭(Mugil cephalus) ‬در استخرهاي خاكي

حسيني آغوزبني، حسين

حافظيه، محمود ، همكارطرح , اژدهاكش پور، اشكان ، همكارطرح , موسوي گلسفيد، علي ، همكارطرح , آژنگ، بيژن ، همكارطرح , جهان تيغ، حبيب ، همكارطرح , متين فر، عباس ، همكارطرح , آژير، محمد تقي ، همكارطرح , آذيني، محمود ، همكارطرح , آبكنار، علي مهدي ، همكارطرح , سوپك، گل محمد ، همكارطرح , رضا خواه، علي ، همكارطرح , سنجراني، مليحه ، همكارطرح , اميني راد، تيمور ، همكارطرح , رحيمي، قاسم ، همكارطرح , وجودزاده، حسام ، همكارطرح , سندگل، غلامرضا ، همكارطرح , نصيري، حميدرضا ، همكارطرح , جدگال، سليم ، همكارطرح , لعل‌شناس، محمدرفيق ، همكارطرح , ناصر ، فاطمه ، همكارطرح

1390

ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞﮐﺸﺎورزي - ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم ﺷﯿﻼﺗﯽ ﮐﺸﻮر - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ذﺧﺎﯾﺮ آﺑﺰﯾﺎن آﺑﻬﺎي داﺧﻠﯽ

چكيده: اين تحقيق به منظور ايجاد شرايط مطلوب زيستي و بازدهي بيشتر مزارع پرورش ميگو ،در قالب سه تيمار پرورشي هر كدام با سه تكرار در تعداد 9 استخر ‮‭600‬ متر مربعي مزرعه تحقيقاتي پرورش ميگو واقع در مجتمع گواتر صورت پذيرفت.پس از آماده سازي و آبگيري استخرها ،كار ذخيره سازي بچه ميگوي سفيد غربي‭( (Litopenaeus vannamei‬با وزن ‮‭0/007 0/001‬ گرم و با تراكم يكسان ‮‭20‬ قطعه در متر مربع در تمامي استخرها انجام گرديد.پس از ‮‭35‬ روز از ذخيره سازي بچه ميگو ، نسبت به ذخيره سازي بچه ماهيهاي كفال خاكستري ‭(Mugil cephalus) ‬جمع آوري شده با وزن ‮‭20‬ تا ‮‭50‬ گرم از خور گواتر با تراكمهاي صفر قطعه (2 ،‭(T‬1 قطعه‭(T‬2) و 4 قطعه ‭(T‬3) در هر ‮‭100‬ متر مربع اقدام گرديد. در طي دوره ميگوها با غذاي كنسانتره تغذيه شده و هيچ گونه جيره اختصاصي به ماهيان كفال داخل استخر داده نشد. عوامل فيزيكي و شيميايي آب از قبيل شوري ، ‭PH ‬، دما ، شفافيت و اكسيژن محلول به طور روزانه و نيترات ، نيتريت،آمونياك،فسفات،سيليكات و ‭BOD‬5 هر ‮‭15‬ روز يك بار درطول دوره پرورش اندازه گيري وثبت گرديد.نمونه برداري از كلروفيل ‭a ‬، زي شناوران گياهي و زي شناوران جانوري استخرها هر ‮‭15‬ روز يك بار و نمونه برداري از رسوبات بستر جهت تعيين كل مواد آلي و نمونه برداري از ميگو ها جهت بررسي شرايط بهداشتي ميگو نيز به صورت ماهانه انجام شد. ميانگين وزن بدن، درصد بازماندگي، ضريب تبديل غذا و برداشت كل ميگو در طي ‮‭107‬ روز دوره پرورش محاسبه شد. نتايج آزمون ‭(ANOVA) ‬در سطح اعتماد %‮‭95‬ اختلاف معني داري را بين تيمارها نشان داد.بيشترين محصول برداشت شده ميگو در استخرهاي تيمار 3 به ميزان‮‭212 12‬ كيلوگرم (‮‭3533‬ كيلوگرم در هكتار) با ميانگين وزني هر قطعه‮‭18/4 0/781‬ گرم و كمترين ميزان محصول برداشت شده ميگو در استخرهاي تيمار 1 به ميزان ‮‭187 6‬ كيلوگرم (‮‭3116‬ كيلوگرم در هكتار)با ميانگين وزني هر قطعه ‮‭16/23 0/208‬ گرم به دست آمد كه اختلاف معني داري را بين تيمارها نشان داد(‮‭0/05‬‭>P).‬در مقايسه ميانگين ميزان بازماندگي اختلاف معني دار ي مشاهده نگرديد(‮‭0/05‬‭P).‬آزمون دانكن نشان داد كه ميانگين هاي اين ضريب دراستخرهاي T2وT1 اختلاف معني داري ندارند(‮‭0/05‬‭P).‬بيشترين ميانگين ‭FCR ‬در تيمار T3 با (‮‭1/27 0/02‬)و كمترين ميانگين ‭FCR ‬در تيمار T1 با (‮‭1/2 0/01‬) بدست آمد. همچنين نتايج آزمون آناليز واريانس و آزمون دانكن در ميزان آمونياك،اكسيژن محلول در آب، كل مواد آلي،‭PH ‬و‭BOD‬5 اختلاف معني داري را در استخرهاي تيمار T2 و T3 نشان نداد(‮‭0/05‬‭P).‬دربقيه عوامل فيزيكوشيميايي نيز هيچ گونه اختلاف معني داري بين تيمارها مشاهده نگرديد. در اين بررسي ‮‭27‬ جنس از زي شناوران گياهي متعلق به دياتومه ها ‭(Bacillariophyceae)‬،جلبك هاي سبز آبي ‭(Cyanophyceae) ‬و داينو فلاژله ها ‭(Dinophyceae)‬شناسايي شد ند كه دياتومه ها با ‮‭20‬ جنس بيشترين فراواني و داينو فلاژله ها با 6 جنس و جلبك هاي سبز آبي با 1 جنس در رده هاي بعدي قرار داشتند. همچنين تعداد 7 گروه از زي شناوران جانوري شناسايي شدند كه بيشترين فراواني در طول دوره پرورش در سه تيمار به ترتيب مربوط به گروههاي پاروپايان ، نرمتنان و ناپلي سخت پوستان و كمترين فراواني مربوط به گروه ريزوپودا بوده است. بررسي هاي بهداشتي نشان مي دهد كه در تيمارT1 كه با ماهي كفال خاكستري ذخيره سازي نگرديده بود ، درصد فراواني عوامل بيماريزاي باكتريايي و انگلي هرچند بصورت اندك ،ولي نسبت به تيمار T2 و T3 افزايش يافته است . از نظر آلودگيهاي باكتريايي جنس ويبريو، گونه هاي ‭V.Alginoliticus ‬و ‭V.Fluvialis ‬از بيشترين درصد فراواني و از نظر آلودگي انگلي نيز تك ياخته مژه دار ورتيسلا وزئوتامنيوم شناسايي گرديدند كه تك ياخته زئو تامنيوم بيشتر از تك ياخته ديگرديده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه پرورش توام ميگوي سفيد غربي و ماهي كفال خاكستري در استخرهاي خاكي امكان پذير بوده وعلاوه بر بهبود شرايط بهداشتي و محيطي استخر، توليد بيشتر محصول ميگو را نيز موجب مي شود.

‭This study was conducted in order to optimizing of the biological condition and enhancing of the harvest efficiency for cultured shrimps of Guater site. Experimental design was consisted of three treatments and each treatment with three replications (totally 9 ponds with 600 m2 area for each pond). After preparing and watering of ponds, the ponds was stocked with shrimp post larves in a density of 0.007 0.001 g (or 20 numbers per m2) per m2. After 35 days, the fingerlings of gray mullet were released to shrimp ponds in densities of 0/100 m2 (T1/), 2/100 m2 (T2) and 4/100 m2 (T3). During experiment, the physicochemical parameters of water (temperature, O2, pH, water transparency and salinity) were measured daily for two times (morning and afternoon). Also, the nitrate, nitrite, ammonia, phosphate and silicate concentrations and BOD5 as well as chlorophyll (a), phytoplanktons and zooplanktons were measured every 15 days one time. To determine the organic values of the bottom sediment of the ponds, monthly sampling was conducted. Health status of shrimps was investigated monthly too. Growth rate, mean weight, survival value, Food conversion ratios (FCR) and total shrimp harvest (Kg) were measured after 107 days rearing in ponds. ANOVA analysis showed significant differences between treatments. The highest (212 Kg, 3533 Kg; weight mean was18.4 g for each shrimp) and lowest (187 Kg, 3116 Kg; weight mean was16.23 g for each shrimp) of harvested shrimps were yielded in T3 and T1 respectively. There was not significant differences between treatments in terms of survival rate (P>0.05). After 107 days rearing, the highest (1.27 0.2) and lowest (1.2 0.1) of FCR were observed in T3 and T1 respectively. Although, there were no significant differences between T2 and T3 in ammonia, O2, Total organic material, pH and BOD5, but, T2 and T3 had significant differences with T1 in these parameters. In this study, 27 genus of phytoplanktons belonged to Diatoms (Bacillariophyceae), blue-green algal (Cyanophyceae) and dinoflagellates (Dinophyceae) were identified. Diatoms with 20 genus had more abundance than dinoflagellates (6 genus) and blue-green algal (1 genus). Also, 7 orders of zooplanktons including copepod, mollusks, nauplius of crustacean and rhizopoda were identified. Health investigation of T1 (without shrimp) showed more pathogenic pollution (parasites and bacteria) than in treatments with shrimp. In this regard, among bacteria, the Vibrio genus (V.Alginoliticus and V.Fluvialis) had more abundance and among parasites zoothamnium sp and Epistylis sp were identified which more abundance was for zoothamnium sp. In conclusion, our results concluded that mixed culturing of white shrimp and grey mullet in optimum densities is possible and is caused more production of shrimp. Key words: Litopenaeus vannamei, Mugil cephalus, mixed culturing, Guater and Chabaha

Litopenaeus vannamei , گواتر و چابهار , ‭Mugil cephalus ‬ , كشت توام

تهران موسسه تحقيقات شيلات ايران،مركز تحقيقات شيلاتي آبهاي دور چابهار

مصور (رنگي)، جدول، نمودار

موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور 40034