20623

بازتاب دگرگوني هاي اجتماعي در فيلم هاي سينمايي ايران (1357-1309)

توسلي غلام عباس نويسنده , اجلالي حسين پرويز نويسنده

معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي - تهران

دكتري

0

1375

دگرگوني هاي اجتماعي , فيلم هاي سينمايي ايران , جامعه شناسي , نهاد اجتماعي

علوم انساني

اين رساله سه هدف دارد: نخست تحليل نهادي يعني تشريح و توصيف نهاد اجتماعي فيلمسازي در ايران تا پس از انقلاب اسلامي (از 1309 تا 1357) نهاد اجتماعي فيلمسازي متشكل از سه عنصر اصلي يعني فيلم هاي سينمايي ، توليدكنندگان وعرضه كنندگان آن (سازمان ها و افراد دست اندركار)و تماشاگران مي باشد البته عناصر فرعي كه بر اين سه اثر مي گدراند يعني دولت ، مطبوعات (منتقدان ) و محافل و گروههاي ذينفوذ اجتماعي را نيز در بر مي گيرد. دوم تحليل محتواي كلان نگر فيلمهاي ايراني طي دوره مطالعه كه خود بر دو بخش است . يكي تحليل ساختاري ياايستا كه در آن كوشيده شده باتحليل ، تبيين و تفسير محتواي فيلم ها، جايگاه فيلم ها را در فرهنگ وجامعه ايراني و روابطي را كه محتواي آنهارا اقتصاد، اجتماع ، سياست و فرهنگ جامعه همروزگاريش پيوند مي دهد، بشناسيم . و دومي تحليل پويا كه هدف آن درك همبستگي هاي موجود ميان تغييراتي كه در اين دوره در عرصه فرهنگ و اجتماع سياست و اقتصاد ايران واقع شده و تغييرات محتواي فيلم ها بوده است ، روش تحقيق ديدگاه ما جامعه شناختي است بدين معنا كه ما اين فيلم ها رانه محصول اذهان منفرد و بي ارتباط با يكديگر بلكه مرتبط با گروههاي اجتماعي موجود در جامعه ايران مي دانيم . روش تحقيق ديدگاه ما جامعه شناختي است بدين معنا كه ما اين فيلم ها را نه محصول اذهان منفرد و بي ارتباط با يكديگر بلكه مرتبط با گروههاي اجتماعي موجود در جامعه ايران مي دانيم . در واقع از نظر ما اين فيلم ها نشانگر احساسات ، ارزش ، تمايلات ، روياها و حتي كابوس هاي اقشار اجتماعي معيني مي باشد.

معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي - تهران

فارسي